ကုန္းေဘာင္ဆက္ ျမန္မာ ရာဇဝင္မွ မိန္းမလည္ မိန္းမထက္ မိဖုရား သုံးပါး အပိုင္း(၁) - နန္းမေတာ္မယ္ႏု

ဘႀကီးေတာ္မင္း(ဖန္နန္းရွင္) မွန္နန္းရွင္ဘုရား - ငယ္ အမည္ ေမာင္ေမာင္စိန္ ၁၁၈၁-ခုႏွစ္ နန္းတက္ေတာ္မူ၍ နန္းစည္းစိမ္ ၁၈-ႏွစ္ အိမ္နိမ့္စံ ၃၄-ႏွစ္၊ နံေတာ္ ေသာၾကာသား၊ သက္ေတာ္ ၆၁-ႏွစ္၌ (နန္းက်ၿပီးေနာက္ ၈-ႏွစ္ၾကာမွ) နတ္ရြာစံသည္ ဟူ၏။

ျမန္မာ သမိုင္း၊ ကမ႓ာ့သမိုင္းရာဇ၀င္ေတြကို လွန္ေလွာဖတ္႐ႉမိတဲ့ အခါတိုင္း ရွင္ဘုရင္ ဧကရာဇ္မင္းေယာက္်ားမ်ားသည္သာ အထင္ကရ ထင္ရွားေက်ာ္ၾကားျပီး အဓိက ဇာတ္လိုက္အျဖစ္ ပါဝင္တတ္ၾကပါတယ္။ မိန္းမသားမ်ားထဲမွာေတာ့ ထင္ရွားေက်ာ္ၾကားသူကေတာ့ အင္မတန္မွကို နည္းပါးလွျပီး အဲဒီ အထဲမွာမွနာမည္ဆိုးနဲ႕ ေက်ာ္ၾကားသူမိန္းမသားမ်ားကိုသာ လူအမ်ားက ပိုျပီး အမွတ္ရလြယ္တတ္ၾကပါတယ္။
(ဥပမာ ကလီယိုပတ္ထရာ )
သို႕ေသာ္လည္း ေခတ္ အဆက္ဆက္ေျပာင္းလာခဲ့ၾကတဲ့ေနာက္ အခ်ိဳ႕ေသာ ရာဇဝင္ဆရာ၊စာေရးဆရာ တို႕ရဲ့ "အာေဘာ္" ဟူေသာ စကားလုံး လွလွေလးကို သုံးျပီး ကိုယ္ထင္ရာ ျမင္ရာကို ရမ္းသန္းျပီး ဇာတ္နာေအာင္ သာသာထိုးထိုးေလး ေရးၾကျပန္ေတာ့ အႏွီ မိန္းမသားမ်ားခမ်ာ နဂိုရွိရင္းစြဲထက္ပိုျပီး ၾကမ္း ရမ္း တဲ့ မိန္းမ႐ိုင္းၾကီးမ်ား အျဖစ္ အသြင္ေျပာင္းကာ ေသျပီးေနာက္ ႏွစ္ေပါင္းအတန္ၾကာမွ ပိုျပီး အရွက္ကြဲရ ပိုျပီး နာမည္ေက်ာ္ၾကားရ ျဖစ္ၾကရတယ္။ ဒါေၾကာင့္ မို႕လို႕ ေရွး ယခင္ စာေရးဆရာမ်ား၏ အာေဘာ္မ်ား စြပ္စြဲခ်က္မ်ား မပါရွိပဲ ရာဇဝင္ အေထာက္အထားမ်ားႏွင့္ ညွိႏိႈင္းကာ ကုန္းေဘာင္ဆက္ ျမန္မာ ရာဇဝင္မွ မိန္းမလည္ မိန္းမထက္ မိဖုရား သုံးပါး ေဆာင္းပါး အား ယေန႕ေခတ္အျမင္ျဖင့္ ႏိႈင္းယွဥ္၍ ေရးသားတင္ျပအပ္ပါသည္။

နံပါတ္(၁) နန္းမေတာ္မယ္ ႏု

နန္းမေတာ္ မယ္ႏု ဟု အသိမ်ားသည့္ ရွင္မင္းႏုကို ျမန္မာ သကၠရာဇ္ ၁၁၄၆ ဝါဆိုလဆုတ္ ၅ ရက္ အင္းဝျမိဳ႕၌ ဖြားျမင္သည္။ မိဘမ်ားမွာ ေထာင္မႉး ဦးလႊတ္ႏွင့္ ဇနီး မယ္မွန္တို႕ ျဖစ္သည္။ ေမြးခ်င္းႏွစ္ေယာက္ရွိျပီး အၾကီးမွာ ေမာင္အို (စလင္းမင္းသားၾကီးျဖစ္လာမည့္သူ)ျဖစ္သည္။နန္းမေတာ္မယ္ႏု၏ မ်ိဳး႐ိုးမွာ ေထာင္မႉးသမီး ၊ငါးစိမ္းသည္ ၊ကုန္သည္ မ်ိဳး႐ိုး၊မင္းမႉထမ္းမ်ိဳး႐ိုး ဟု အကြဲကြဲအျပားျပား ေပါက္ပန္းေလးဆယ္ ပါးစပ္ရာဇဝင္မ်ားျဖင့္ ေရးသားၾကေသာ္လည္း တူညီစြာတူသည့္ ေသခ်ာသည္႔အခ်က္မွာကား မင္းမ်ိဳးမင္းႏြယ္ နန္းတြင္းသူ မဟုတ္ျခင္းပင္ျဖစ္သည္။ မယ္ႏု ငယ္စဥ္က အိမ္မွ လူၾကီးမိဘမ်ားႏွင့္ တရြာမွ တရြာသို႕ သြားလာရာ လမ္းတြင္ ဇရပ္တစ္ခု၌ အိပ္ၾက၏။မယ္ႏုက ထမင္းခ်က္ တာဝန္ယူ၍ ခ်က္ျပဳတ္ရာ မနက္မိုးလင္းေသာ အခါ မယ္ႏုထမင္းခ်က္ခဲ့ေသာေနရာ၌ မိႈပြင့္ၾကီးတစ္ပြင့္ ေပါက္လာရာ လူၾကီးမ်ားက အံ့ဘြယ္ နိမိတ္ေကာင္းဟု မွတ္ယူၾကသည္။ မယ္ႏု နန္းတြင္းေရာက္လာပုံမွာ ဘယ္သူမွ အတိအက် မသိေသာ္လည္း ရာဇဝင္မ်ား အရ ထူးျခားလွ၏။ အသက္ ၁၂ႏွစ္သမီး မယ္ႏု ျမစ္ဆိပ္၌ ေရခ်ိဳးခ်ိန္တြင္ ေရလဲ လုံခ်ည္ကို စြန္ရဲတစ္ေကာင္မွ ဘာမွတ္သည္မသိ၊ ခ်ီယူသြားျပီး နန္းေတာ္ အတြင္းရွိ မိဖုရားမ်ား စံပယ္ရာ ေတာင္နန္းေဆာင္၌ ပစ္ခ်ထားခဲ့သည္။ ဘိုးေတာ္ မင္းတရားက လုံခ်ည္ပိုင္ရွင္ကို ရွာေဖြစစ္ေဆး စစ္ေဆးကာ ေတာင္နန္း အပ်ိဳေတာ္အျဖစ္ ခန္႕ထားလိုက္၏။

ဘိုးေတာ္ ဘုရား၏ အမွတ္မထင္ ေျမႇာက္စားလိုက္ေသာ လုပ္ရပ္မွာ အပ်ိဳေတာ္တစ္ဦးအားခန္႕ထားလိုက္သည္သာ မဟုတ္ပဲ ျမန္မာ ရာဇဝင္ကို ေျပာင္းျပန္လွန္ကာ အ႐ႈပ္ေတာ္ပုံဖန္တီးမည့္ အဓိက ဇာတ္ေဆာင္ႏွင့္ ဒါ႐ိုက္တာတစ္ဦး အား " နန္းတြင္းကို လာေမႊစမ္းေဟ့" လို႕ လက္ယက္လွမ္းေခၚလိုက္သလိုသာ ျဖစ္ျပီး ထိုမွ အစျပဳ၏။ ထိုသို႕ ေရာက္ရွိလာရာမွ မွန္နန္းရွင္ေခၚ ဘၾကီးေတာ္ စစ္ကိုင္းမင္းက အပ်ိဳေတာ္မ်ားၾကားထဲတြင္ ထင္ထင္ရွားရွားျဖစ္ေနေသာ မယ္ႏုကို ေခၚယူ ေျမႇာက္စားျခင္းျဖစ္သည္။ နန္းမေတာ္ မယ္ႏု၏ ရုပ္ရည္ လကၡဏာမွာ ရြက္ၾကမ္းေရက်ိဳ အဆင့္ေလာက္သာရွိေသာ္လည္း ကိုယ္ဟန္ အေနအထားမွာမႉ ေျပျပစ္လွပ ေတာင့္တင္း၍ သြားလာလုပ္ရွားမႉ ကိုယ္ဟန္အမႉအရာမွာလည္း သိမ္ေမြ႕၍ ထီးဟန္ နန္းဟန္ ရွိေၾကာင္းကိုေတာ့ ရာဇဝင္စာေပမ်ား၊ အင္းဝေရာက္ အဂၤလိပ္ သံအဖြဲ႕မ်ား၊ ကုန္သည္ မ်ား၏ မွတ္တမ္းတင္ခ်က္မ်ားတြင္ ညီညြတ္စြာ မွတ္တမ္းတင္ခဲ့ပါသည္။

မယ္ႏုကို ေျမႇာက္စားစဥ္က ဘၾကီးေတာ္ စစ္ကိုင္းမင္းမွာအိမ္ေရွ႕မင္း ရာထူးသာ ရွိေသးျပီး မိဖုရား ေခါင္ၾကီးမွာ ဆင္ျဖဳရွင္မယ္ျဖစ္သည္။ မိဖုရားၾကီး ဆင္ျဖဴရွင္မယ္ မွာေရွ႕မွ ဘိုးေတာ္ဦးဝိုင္းမွာ (၁၇၈၂-၁၈၁၉)ထိ ၃၇ႏွစ္တိုင္ ေအာင္ တဝၾကီး နန္းစံသြားလို႕ မိဖုရားေခါင္ၾကီး မျဖစ္လိုက္ပဲ သူကဦးေအာင္ အရင္ ေသရွာသည္။ ထို႕ေၾကာင့္ ဘိုးေတာ္ ဦးဝိုင္းက အိမ္ေရွ႕မင္း အား မဟာ ဆီ မဟာေသြး အခ်င္းခ်င္း အိမ္ေထာင္ျပဳလိုသည့္ သေဘာျဖင့္ မကၡရာ မင္းသားၾကီး ၏သမီး ေတာ္ျဖစ္သူ ပန္းေတာင္း မင္းသမီးေလးႏွင့္ အိမ္ေထာင္ျပဳေစသည္၊ သို႕ေသာ္လည္း ထိုအခ်ိန္က ပန္းေတာင္းမင္းသမီးေလး၏ အသက္မွာ ၈ႏွစ္အရြယ္သာရွိေသာေၾကာင့္ လက္ထပ္ပြဲမွာ လက္ထပ္ပြဲႏွင့္ မတူပဲ ကေလးထိန္းပြဲႏွင့္ တူသည္ဟု နန္းတြင္း၌ ရယ္စရာသာျဖစ္ေတာ့သည္။ ထို႕ေၾကာင့္လည္း ဘၾကီးေတာ္ စစ္ကိုင္းမင္းေကာင္းစားသည့္အခါ ဘိုးေတာ္ ဦးဝိုင္းမွာၾကားခ်က္ကို လ်စ္လွ်ဴ႐ႉကာ မယ္ႏုကိုပင္ ေတာင္ညာစံမိဖုရားၾကီးအျဖစ္ ေျမႇာက္စားခဲ့ျခင္းျဖစ္ဟန္တူသည္။

"ျမန္မာ့သမိုင္းတြင္ ထိုသို႕ အသက္ ၈ႏွစ္အရြယ္ ကေလးဘဝႏွင့္ အတင္းအၾကပ္ အိမ္ေထာင္ျပဳရျခင္းမွာ ဤ ပန္းေတာင္းမင္းသမီးေလးမွာ ပထမဆုံး ေတာ့ မဟုတ္ပါေပ၊အင္းဝေခတ္ မွ အိမ္ေထာင္ ငါးဆက္ျပဳခဲ့သည့္ မိဖုရားၾကီး ရွင္ဘို႕မယ္သည္လည္း အသက္၈ႏွစ္ အရြယ္မွာပင္ အင္းဝဘုရင္ မင္းေခါင္ႏွင့္ ပထမ အိမ္ေထာင္ကို ျပဴခဲ့ရေၾကာင္းကို သတိခ်ပ္သင့္သည္။ ဤကား စကားခ်ပ္"

ထိုသို႕ ပန္းေတာင္းမင္းသမီးေလးမွာ ဤမွ ငယ္ရြယ္ေသာ္လည္း မယ္ႏု အဖို႕ မိမိ၏ ရာဇပလႅင္ကို ထိပါးလာႏိုင္မည့္ ဆူးေျငႇာင့္ခလုတ္ေလးကိုေတာ့ အလြတ္မေပး အခြင့္အခါရတိုင္း သတ္ျဖတ္ရန္သာ ေခ်ာင္းေနေလေတာ့သည္။ တစ္ခါေသာ္ မယ္ႏု၏ လူမ်ားျဖစ္ၾကေသာ မင္းလုလင္မ်ားမွ ပန္းေတာင္းမင္းသမီးေလး အားဖမ္းကာ ကြၽန္းေသတၲာၾကီးထဲထည့္၍ ပိတ္ထားရာ ဘယ္သူမွ ရွာမရ ဖြမရႏွင့္ နန္းေတာ္တစ္ခုလုံး ေယာက္ယက္ခတ္ကုန္ပါေတာ့သည္။ ေနာက္ဆုံး မယ္ႏု၏ ရန္ဘက္ သာယာဝတီ မင္းသားၾကီး ကိုယ္ေတာ္တိုင္ လိုက္ရွာသည့္အခါတြင္ေတာ့ ေသတၱာၾကီး အတြင္းတြင္ အသက္ေမ်ာ့ေမ်ာ့ေလးသာ က်န္ေတာ့သည့္ ႏွမေတာ္ မင္းသမီးေလးကို ေတြ႕ကာ ကယ္တင္ႏိုင္ေတာ့ေလသည္။ သို႕ေသာ္လည္း ပန္းေတာင္းမင္းသမီးေလးမွာ မယ္ႏုမွ လုပ္ၾကံသည့္အေထာက္အထားသာရွိျပီး လုပ္ၾကံခံရျပီး ေသသြားသည့္အေထာက္အထားမ်ားကိုေတာ့ မေတြ႕ရပါ။ နန္းတြင္းမွာလဲ အမ်ိဳးနိမ့္သူ မိဖုရားေခါင္ျဖစ္လာေတာ့ ဓားထက္လို႕သာ ေၾကာက္ရတယ္ ဘယ္သူကမွ မယ္ႏုကို မၾကည္ျဖဴ မခ်စ္ခင္ပါဘူး။ ဒါ့အျပင္ မယ္ႏုက သူ႕ေမာင္အရင္းျဖစ္တဲ့ ေမာင္အိုကို စလင္းျမိဳ႕စားအရာထားျပီး နန္းေတာ္တြင္းမွာ သူရဲ့ အာဏာစက္ကို ခိုင္မာေအာင္ တည္ေထာင္ အားေမြးပါေတာ့တယ္။ "တို႕ဘုရားလည္းမယားဘက္ခပ္ပါပါဆိုသလို" ဘၾကီးေတာ္ မင္းဟာလည္း သူ႕ေယာက္ဖ ကို မယားမ်က္ႏွာနဲ႕ ေျမႇာက္စားလိုက္တာမွ ထိပ္တန္း မင္းညီမင္းသား စာရင္းသြင္း၊ လႊတ္ေတာ္တက္ခြင့္ေပးတဲ့ အျပင္ ေရႊထီး ရွစ္ခ်က္မိုး ခစားခြင့္ေပးပါတယ္။ ေရွးေခတ္က မင္းသားေတြရဲ့ အဆင့္အတန္းကို ဒီလို ထီးေဆာင္း အေရအတြက္ အနည္းအမ်ားကို လိုက္ျပီး ခြဲျခားေလ့ရွိပါတယ္။ ညီေတာ္ သာယာဝတီမင္း ေတာင္မွ ထီးဆယ္ခ်က္ပဲ မိုးခြင့္ရွိတာဆိုေတာ့ သူ႕ေယာက္ဖ ေမာင္အိုဟာ သူ႕ညီ အိမ္ေရွ႕မင္းထက္ မဆိုသေလာက္သာ နိမ့္တယ္ ဆိုတဲ့ သေဘာေပါ့။၊ ဒီလိုနဲ႕ မဟာဆီ မဟာေသြး မ်ိဳး႐ိုးလည္းမပါ၊ အရည္အခ်င္းေၾကာင့္ ေျမႇာတ္စားခံတာလည္း မဟုတ္ အမေတာ္မ်က္ႏွာတစ္ခုတည္းေၾကာင့္ နန္းတြင္းေရာက္လာတဲ့ အရွင္ေမြးလုိ႕ ေန႕ခ်င္းၾကီး ေမာင္အိုဟာ တန္ခိုးထြားလာလိုက္တာမွ ကုန္းေဘာင္မ်ိဳးဆက္ကို အျပဳတ္ႏွံျပီး သူကိုယ္တိုင္ ဘုရင္တက္လုပ္ဖို႕ ၾကံပါေတာ့တယ္။ ဒါ့အျပင္ နန္းမေတာ္ မယ္ႏုကို မေက်နပ္သူေတြထဲမွာ ထိပ္သီး မ်ားျဖစ္တဲ့ ဆင္ျဖဴမယ္ ခမည္းေတာ္ ျပည္ၿမိဳ႕စားနဲ႔ ဘေထြးေတာ္ ေတာင္ငူစားတို႔ကို ဖမ္းဆီးခ်ဳပ္ေႏွာင္၊ ေနာက္ၿပီး ေတာင္ငူစားကို အဆံုးစီရင္လိုက္တဲ့ ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ မည္သူမွ် တုပ္တုပ္မလႈပ္ဝံ့ေတာ့ပါဘူး။ မိဖုရားနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ နန္းတြင္းမေက်နပ္မႈလည္း ၿငိမ္၀ပ္ပိျပား သြားခဲ့ပါတယ္။ နန္းမေတာ္ မယ္ႏု မိဖုရားျဖစ္ခ်ိန္ တစ္ေလွ်ာက္လံုး နီးပါ ဟာ ႏိုင္ငံေရး လံုး၀ မၿငိမ္သက္ခဲ့ ပါဘူး။

ဒီေနရာမွာ စာ႐ႉသူတို႕ နားမရွင္းမွာစိုးလို႕ အဲဒီေခတ္က ႏိုင္ငံေရး အခင္းအက်င္း နဲ႕ ၾကီးသုံးၾကီးတို႕ ပါဝါ ျပိဳင္ၾကပုံကို ၾကိဳရွင္းထားပါရေစ။ ဘၾကီးေတာ္ မင္းျပီးေနာက္ နန္းညြန္႕နန္းလ်ာ ဆက္ခံဖို႕ အခြင့္အေရး ရွိသူထဲမွာ သာယာဝတီမင္းကေတာ့ ထိပ္ဆုံး ကပင္။ သူ႕မွာ သူကိုယ္တိုင္လဲ လက္ရုံးရည္နဲ႕ ျပည့္စုံသလို ေနာက္လိုက္ အင္အား မိုက္ခဲမ်ားမွာလည္း ဇ မေသးလွ၊ သူ႕ကိုသစၥာခံသည့္ နယ္ပယ္မ်ားမွာလည္း အမ်ားၾကီးပင္၊ ထို႕ေၾကာင့္ ယေန႕ေခတ္စကားနဲ႕ ေျပာရရင္ လက္နက္အာဏာ(Military Power) ပိုင္ဆိုင္သူ ေပါ့။

နံပတ္ႏွစ္ကေတာ့ မယ္ႏု၏ေမာင္ စလင္းမင္းသားၾကီး ေမာင္အို သူကေတာ့ နန္းတြင္းမွာ လႊတ္ရုံးတတ္ အခြင့္အေရး ရာထူး အတင္အခ်ကိုလဲ စိတ္ၾကိဳက္ျပဳလုပ္ႏိုင္သည့္အျပင္ ဓားထက္လွသည့္အတြက္ မႉးမတ္မ်ား၊ အရာရွိအရာခံ မ်ားကိုပါ အိတ္ထဲထည္႔ လက္ခုပ္ထဲက ေရျဖစ္ေအာင္စီရင္ထားႏိုင္သည္႔ ႏိုင္ငံေရး အာဏာ(Political Power) ပိုင္ဆိုင္သူ

နံပါတ္သုံး စၾကာမင္းသားေခၚ ေညာင္ရမ္းမင္းသားေလးမွာေတာ့ ေမြးဖြားစဥ္က စၾကဝေတးမင္းတို႕ ဘုန္းၾကီးသည့္လကၡဏာရပ္မ်ားျဖစ္ၾကေသာ ဥကၠာပ်ံ ငလ်င္လႈပ္ ေတာ္လဲျမည္ ၊လက္၀ါးမ်ားတြင္ ..ခရုပတ္.. ႏွင့္ ..မွဲ႕ရွင္.. မ်ား ထူးျခားထင္ရွားစြာ ေတြ႕ရ။ အခ်င္းစလြယ္သိုင္း။ ခုနစ္ရက္ရလွ်င္ မယ္ေတာ္ ကြယ္လြန္။ ဖြားဖက္ေတာ္ ခုနစ္ဦးလည္း ေပၚ။ရုပ္ရည္ လကၡဏာအေနျဖင့္လည္း အင္မတန္ ေခ်ာေမာလွပ၍ နန္းတြင္းသူ နန္းတြင္းသားမ်ား ၊ ေအာက္ေျခ ျပည္သူမ်ားက အလြန္ ခ်စ္ခင္ ႏွစ္သက္ၾကသည့္ မင္းသားေလး ၊တနည္းဆိုရေသာ္ ျပည္သူ႕အင္အား ၊လူထုအင္အား(People Power) ရွိတဲ့ သူ

သို႕ေသာ္လည္း ေနာက္ဆုံးမွာေတာ့ အခ်င္းခ်င္း အာဏာ႐ူးႏွင့္ စိတ္ကူးယဥ္မႉ တို႕ကိုသာ အေျခခံသည့္ ေမာင္အို၊ မယ္ႏုႏွင့္ စၾကာမင္းသားေလးတို႕မွာ ေရခ်ကြပ္မ်က္ျခင္းသာ ခံလိုက္ရျပီး လက္ေတြ႕ဆန္လွသည့္ သာယာဝတီမင္း၏ လက္နက္အာဏာ(Military Power) သည္သာလွ်င္ အားလုံးကို သိမ္းက်ံုးကာ ေဆာ္ပေလာ္တီးသြားသည္ကိုေတြ႕ႏိုင္သည္၊ ေခတ္ေတြ အလီလီ ေျပာင္းလာခဲ့ျပီျဖစ္ေသာ္လည္း သေဘာ သဘာဝမွာမူ လက္ေတြ႕ ဆန္ဆန္ရွိေနေသးသည္ကို ကြၽန္ေတာ္တို႕ ျမန္မာျပည္သူမ်ား သတိၾကီးစြာ ထားသင့္ေပသည္။ ဤကား စကားခ်ပ္

"မယ္ႏုႏွင့္ ေကာလဟာလ"

အခ်ိဳ႕ေသာ မွတ္တမ္းမွတ္ရာမ်ားတြင္ မယ္ႏုသည္ စုန္းမၾကီးျဖစ္သည္။ စုန္း အတတ္ႏွင့္ လင္ျဖစ္သူ ဘၾကီးေတာ္ စစ္ကိုင္းမင္းအား ျပဳစားထားသည္။ စလင္းမင္းသားၾကီး ေမာင္အိုမွာလည္း ေမာင္အရင္း မဟုတ္၊ ငယ္ရည္းစားျဖစ္သည္ဟု ပါးစပ္ ရာဇဝင္မ်ားျဖင့္ အေတာ္ပင္ ေျပာေကာင္းဆိုေကာင္းရွိၾက၏။တကယ့္တကယ္တမ္း ဆင္ျခင္သုံးသပ္ၾကည့္ရာတြင္ ထိုေခတ္ထိုအခါကတည္းက မိမိ၏ ႏိုင္ငံေရးျပိဳင္ဘက္ကို အလဲထိုးရာတြင္ ဝါဒျဖန္႕မႉမ်ား(propaganda)လည္း ရွိရ၏။ ယေန႕ေခတ္လို မီဒီယာ၊ဂ်ာနယ္၊အင္တာနက္တို႕ ေဖ့ဘုတ္တို႕ မေပၚေသးေသာ ကာလျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ေဖ့ဘုတ္ေပၚ ပို႕စ္တင္႐ံုျဖင့္ မျဖစ္ႏိုင္။ အေကာင္းဆုံးႏွင့္ အထိေရာက္ဆုံး နည္းလမ္းမွာ လူမ်ားအၾကား အတင္းလည္တုတ္တတ္ေသာ လူမ်ား ငွါးရမ္း၍ အရပ္တကာလွည့္ကာ မိမိျပိဳင္ဘက္ ၏ငယ္က်ိဳးငယ္နာေဖာ္ အတင္းတုတ္ျပီး ေကာလဟာလ ျဖန္႕ျခင္းပင္ျဖစ္သည္။ ထိုထက္ ေကာင္းေသာနည္းလမ္းတစ္ခ်ိဳ႕မွာကား လက္စလက္နရွိေသာ ေတးထပ္ဆရာ သီခ်င္းေရးဆရာ မ်ားကို အသုံးျပဳကာ ကိုယ္အလိုရွိရာကို အတိတ္နိမိတ္ျပ တေဘာင္လိုလို ေတးထပ္လိုလို ျဖင့္ လူအမ်ား ပါးစပ္ဖ်ားတြင္ စြဲသြားေအာင္ျပဳလုပ္ျခင္း၊ နန္းတြင္း ရုပ္စုံ အျငိမ့္မ်ားတြင္ သီခ်င္းလုပ္ဆိုေစ၍ ရွင္ဘုရင္ နားထိ ေပါက္ေရာက္ေအာင္ ျပဳလုပ္ျခင္းပင္ျဖစ္သည္။ ထို႕ေၾကာင့္ ထို ေကာလဟာလ မ်ားမွာ သာယာဝတီမင္းဘက္မွ မယ္ႏုအားနည္း ေလ်ာ့ပါးေစရန္ ျပဳလုပ္ခဲ့ေသာ ေကာလဟာလမ်ားကို ေႏွာင္းလူတို႕မွ အဟုတ္ၾကီးမွတ္ကာ ေျပာဆိုေနျခင္းသာျဖစ္တန္ရာသည္။မယ္ႏုတို႕ဘက္မွလည္း သာယာဝတီမင္းအား သူခိုး၊ဓားျပ ေတေလ ဂ်ပိုးမ်ားအား ေနာက္လိုက္အျဖစ္ ေမြးစားကာ ရွင္ဘုရင္ကို ပုန္ကန္ဖို႕ၾကံစည္ေနၾကသည္ဟု သတင္းလႊင့္ခဲ့ၾကသည္မဟုတ္ပါကလား။

"နန္းတြင္း ထိုင္ခုံလုပြဲႏွင့္ ပထမ အဂၤလိပ္ - ျမန္မာစစ္"

ဘႀကီးေတာ္မင္း ဘိသိက္ မဂၤလာ ဆင္ယင္ေသာအခါ၌ မဏိပူရ ရာဇာ မတက္ေရာက္ ျခင္းသည္ ျမန္မာတုိ႔ကုိ မထီေလးစား ျပဳ၍ ပုန္ကန္ျခင္း ျဖစ္သည္ဟု နန္းတြင္းကလြဲ၍ ပထဝီ ႏိုင္ငံေရး မသိရွာပဲ ေသြးနားထင္ေရာက္ေနၾကေသာ မယ္ႏု၊ေမာင္အိုတို႕ လူစုမွလည္း စစ္ကိုင္းမင္းအား က်ပ္ေပးၾက၏။ ထိုသို႕ ေဆးထိုးခံ၊ ေအာက္စီဂ်င္ အေပးခံျပီး ဉာဏ္နည္းလြန္းလွေသာ ဘုရင္လုပ္သူကလည္း ေနာင္က်ဥ္ သြားေစရန္ မဏိပူရ ေစာ္ဘြားကို သင္ခန္းစာ ေပးရမည္ ျဖစ္၍ ျမန္မာ တပ္ႀကီးကုိ မဏိပူရသုိ႔ "သြားကာ တုိက္ေစ" ဆိုျပီး အမိန္႕ေပးပါေတာ့သည္။ ထို ေစာ္ဘြား ေနာင္က်ဥ္ မက်ဥ္ေတာ့ မသိ၊ ထိုျပႆနာမွ အစ ျပဳကာ အဂၤလိပ္တို႕ႏွင့္ နယ္စပ္ျပႆနာ အစပ်ိဳး၍ ပထမ အဂၤလိပ္ - ျမန္မာ စစ္ျဖစ္ရကာ အာသံ၊ မဏိပူရ သာမက ရခိုင္ႏွင့္ တနသၤာရီေဒသ ပါ အဆစ္ေပးလိုက္ရသည့္ အျပင္ စစ္ေလ်ာ္ေၾကး ၁ ကုေဋ အရစ္က်ႏွင့္ ရႏၲပိုစာခ်ဳပ္ပါ အခ်က္မ်ားကို ေအာင့္သက္သက္ႏွင့္လိုက္နာခဲ့ရသည္သာ အဖတ္တင္သြားရ၏။

စစ္စျဖစ္ခ်ိန္က သာယာဝတီမင္းသားက ေအာက္ျပည္ေအာက္ရြာကိုကာကြယ္လိုေၾကာင္း သူစုေဆာင္းထားသည့္လူသူမ်ားႏွင့္ ရန္ကုန္သို႕ခ်ီတက္လာသည့္ အဂၤလိပ္စစ္သေဘၤာမ်ားကို ခုခံတိုက္ခိုက္လိုေၾကာင္းတင္ျပ၏။ ေနာင္ေတာ္ ဘုရင္ကလည္း သေဘာတူကာ အျမန္ေစလႊတ္ေစခ်င္၏။ သို႕ေသာ္လည္း ရန္ဘက္ စလင္းမင္းသားၾကီးေမာင္အိုႏွင့္ မႉးမတ္မ်ားက သာယာဝတီမင္းသားအား လက္နက္ဆင္၍ လႊတ္လိုက္လွ်င္ ပုန္ကန္ကာ မိမိတို႕ ေခါင္းျပတ္မည္ကို အဂၤလိပ္ အေရးထက္ ပိုျပီးေၾကာက္ၾက၏။သေဘာမတူၾက။ေနာက္ဆုံးတြင္ေတာ့ ေယာက္ဖေတာ္ ဦးအိုတို႕ဘက္မွ စကား အႏိုင္ရကာ သူတို႕လူ မဟာဗႏၵဳလ ျပန္လာသည္ အထိ ေစာင့္ျပီးမွ သြားေရာက္ တိုက္ခိုက္ေစဟု မယုတ္မလြန္ အမိန္႕ခ်လိုက္ေလသည္။သို႕ျဖင့္ပင္ ရခိုင္မွ ျပန္လာသည့္ ဗႏၵဳလကို ေစာင့္ရင္း ၅လ မၾကာသင့္ပဲ ၾကာသြားခဲ့သည္။ ထိုသို႕ အခ်ိန္အတြင္း အဂၤလိပ္တို႕ကလည္း ေရႊတိဂုံ ကုန္းေတာ္တစ္ဝိုက္ကို အခိုင္အမာ တပ္စြဲျပီး ျဖစ္ကာ အထက္မွ ဆင္းလာသည့္ ျမန္မာတပ္မ်ားကို အေျမာက္ႏွင့္ ဆီးကာ ထုရုံႏွင့္ ပင္ အသာစီးရသြားေတာ့သည္။ လက္ေတြ႕တင္မူ သာယာဝတီမင္းလို မင္းသားၾကီးတစ္ပါးက သူ႕လူတစ္ေသာင္းႏွင့္ ေအာက္အရပ္မွ လွည့္ဝင္လာေသာ အဂၤလိပ္တပ္မ်ားကို ဆီးၾကိဳတိုက္ခိုက္ပါမူ ျမန္မာတို႕ ဘက္မွ အလုံးစုံ မႏိုင္ေစကာမူ ဤမွ်ေလာက္ သိကၡာက်စရာ အေၾကာင္းမရွိ။ ျမန္မာတို႕ထက္ သာလြန္ေကာင္းမြန္ေသာ အဂၤလိပ္တို႕၏လက္နက္မ်ားကို နဖူးေတြ႕ ဒူးေတြ႕ ေတြ႕လိုက္ရေသာ သာယာဝတီမင္းသားၾကီးက ေစာေစာစီးစီး စစ္ေျပျငိမ္း ရန္ ေနာင္ေတာ္ဘုရင္ထံတင္ျပ၏၊ သို႕ေသာ္လည္း ေမာင္အို၊မယ္ႏုတို႕မွ လက္မခံပဲ စစ္ကိုသာ ထပ္တိုးတိုက္ရန္ နန္းတြင္းမွ အခန္႕သား အမိန္႕သာတြင္တြင္ေပး၏။ ထိုမွ်မကေသးဖမ္းမိေသာ အဂၤလိပ္စစ္သုံ့ပန္းမ်ားအား သာယာဝတီမင္းသားက ေကာင္းစြာထားလိုေသာ္လည္း မယ္ႏုတို႕မွ တိတ္တဆိတ္သတ္ရန္ ၾကံသည္။ ထို႕အတြက္ ေနာက္ဆုံး ရလဒ္ကား အေျပာၾကီးေသာ ဗႏၵဳလလည္း ဓႏုျဖဴမွာ က်၊ အဂၤလိပ္တပ္ေတြလည္း ေနျပည္ေတာ္ႏွင့္ မိုင္၄၀သာေဝးသည့္ ရႏၲပိုရြာသို႕ ေရာက္ေတာ့မွသာလွ်င္ညီေတာ္ သာယာဝတီမင္း၏ စကားကိုနာခံျပီး အေျပးအလႊား စစ္ေျပျငိမ္းေရး စာခ်ဴပ္ခ်ဳပ္ရေတာ့၏။

ထို အဂၤလိပ္ျမန္မာ ပထမစစ္ပြဲတြင္ ထူးျခားခ်က္မွာကား ရခိုင္တိုင္းရင္းသားတို႕သည္ အဂၤလိပ္တို႕ဘက္မွ စစ္ကူေပး၍ ျမန္မာတို႕အားျပန္လည္တိုက္ခိုက္ၾကသည္။ ၿဗိတိသွ်တုိ႔သည္ ျမန္မာတို႕အား တိုက္ခိုက္မည့္ရခုိင္ စစ္တပ္ တတပ္ကိုပင္ ဖြဲ႕စည္းႏိုင္ခဲ့သည္။ သုိ႔ေသာ္ ရခုိင္သားတုိ႔သည္ ရခုိင္ေဒသမွ ျမန္မာတုိ႔ ထြက္ခြာ သြားေစရန္ကုိသာ အလုိရွိသူမ်ား ျဖစ္၍ ျမန္မာတုိ႔ ဆုတ္ခြာရလ်င္ပင္ ၿဗိတိသွ် အုပ္ခ်ဳပ္မႈကုိလည္း အလိုမရွိ ျဖစ္ၾကေသာ္လည္း အလြန္ေနာက္က်သြားျပီျဖစ္ကာ ရခိုင္သားတို႕မွာ ဘၾကီးလည္း မမွီ ၊ထီးတင္ပြဲလည္း မေတြ႕ ျဖစ္သြားရရွာေတာ့သည္။

"မယ္ႏုတို႕ တန္ခိုးထက္ျပီ"

သာမန္ အရပ္သူမွ ျပည့္ရွင္မင္း၏ အခ်စ္ေတာ္ျဖစ္ျပီး ေနာက္ပိုင္းတန္ခိုးထက္ပုံကေတာ့ ျမန္မာတစ္ႏိုင္ငံလုံး" ႏု "ဆိုတဲ့ စကားလုံးကိုေတာင္ ျပည္သူမ်ား သုံးစြဲခြင္ ့မရွိခဲ့ပါဘူး ။၊မန္က်ည္းရြက္ေတြကို ေခၚရင္ေတာင္မွ ႏုႏု ထြဋ္ထြဋ္ ဆိုတဲ့ စကားလုံး အစား အိအိ ထြဋ္ထြဋ္ လို႔သာ သုံးႏႈံးရမယ္ ဆိုသတဲ့။ အဲဒီ အရင္ ဘိုးေတာ္ဘုရားလက္ထက္တုန္းကေတာ့ ပလႅင္ေပၚမွာ ဘုရင္နဲ႕ မိဖုရားႏွစ္ပါး လူေရွ႕သူေရွ႕မွာ တြဲထိုင္ျပီး အပူေဇာ္ခံေလ့မရွိပါဘူး။ အဲဒီဓေလ့ထုံးစံလည္း မယ္ႏုလက္ထက္ေလာက္မွာ ေတာ္လွန္ခဲ့လို႕ ပ်က္ရတယ္နဲ႕ တူပါတယ္။ အဂၤလိပ္ သံအဖြဲ႕ လာေရာက္စဥ္က ပလႅင္ေပၚမွာ ဘုရင္၊မိဘုရားပါ မကလို႕ ၾကားမွာ သမီးေတာ္ ဘုစုခ႐ုေလးပါတက္ထိုင္ေနတာကို မွတ္တမ္းတင္သြားခဲ့တယ္။

ဘၾကီးေတာ္ စစ္ကိုင္းမင္းႏွင့္ နန္းမေတာ္မယ္ႏု၌ သားသမီး သုံးပါးထြန္းကား၏၊ 
(၁) သမီးေတာ္ ၾကီး ငယ္စဥ္က လြန္
(၂) ပလိုင္းရြာစား ေလး ေက်ာက္ေရာဂါျဖင့္ပင္ အသက္ ၆ႏွစ္၌ ကြယ္လြန္ျပန္
(၃) ငယ္အမည္ မယ္သဲ( ေနာင္အခါ မင္းတုန္းမင္း၏မိဘုရား ဆင္ျဖဳမရွင္ဟု ျဖစ္လာမည္႔သူ) တို႕ပင္ျဖစ္သည္။

မယ္ႏု အေနျဖင့္ အတၱၾကီးျခင္း၊ မေကာင္းၾကံစည္ျခင္းတို႕ေၾကာင့္ နာမည္ဆိုးျဖင့္ ေက်ာ္ၾကားခဲ့ေသာ္လည္း သာသနာေတာ္ အတြက္ ခ်ီးျမႇင့္ခဲ့ေသာ ကုသိုလ္ေတာ္မ်ားလည္း မနည္းလွပါ။
(၁) အမရပူရ ပုထိုးေတာ္ၾကီး
(၂) အင္းဝ နန္းတြင္း မွ အုတ္ေက်ာင္း
(၃)မဟာ သက်သီဟ ရုပ္ပြါးေတာ္
(၄)စစ္ကိုင္းမွ ရွင္ျဖဴ ရွင္လွ ေစတီႏွင့္ ေစာင္းတန္း
(၅)အမရပူရမွ ေၾကးခ်ိန္ တစ္သိန္း ေခါင္းေလာင္း
(၆)ဖလံခုံ ရြာ အေနာက္တိုက္ ဘုရားၾကီး
(၇) ဗုဒၶဂယာမွ ျမန္မာ ဇရပ္တို႕ပင္ျဖစ္သည္။

"မယ္ႏု၏ဇာတ္သိမ္း"

ဘၾကီးေတာ္ စစ္ကိုင္းမင္းသည္လည္း ပထမ အဂၤလိပ္ျမန္မာ စစ္ပြဲ ေနာက္ပိုင္းတြင္ စိတ္ေနာက္ ရွုပ္ေထြးကာ သူ႕လက္ထက္တြင္မွ ကုန္းေဘာင္ဆက္ ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ၾကီး တစစီပဲ့ထြက္ရပါသည္ဟု စိတၱဇ ေဝဒနာ စြဲကပ္ကာ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးပိုင္းကို မကိုင္တြယ္ႏိုင္ေတာ့ပဲ အစစအရာရာကို မယ္ႏုႏွင့္ စလင္း မင္းသားၾကီးေမာင္အိုတို႕ျဖင့္သာ လႊဲအပ္ထားေလေတာ့သည္။ မိမိရဲ့ ဆူးေျငႇာင့္ ခလုတ္ျဖစ္တဲ့ သာယာဝတီမင္းကို ရွင္းခ်င္ေနတဲ့ ေမာင္အိုတို႕ လူစုအတြက္ေတာ့ အၾကိဳက္ေပါ့။ထုံးစံ အတိုင္း ပါပဲ။ ဓားျမမႉျဖင့္ အမႉဆင္ကာ သာယာဝတီမင္း၏ ညီမေတာ္ အရင္း ပုဂံမင္းသမီး၏ ကြၽန္အား ေမာင္အိုတို႕လူစုမွ အမႉဆင္ ဖမ္းရာတြင္ ပါးနပ္ေသာ သာယာဝတီမင္းက ေမာင္အိုတို႕ လူစုလက္မဦးခင္ ေရႊဘိုသို႕ သြားေရာက္ ေရွာင္တိမ္းကာ စတင္ ပုန္ကန္ပါေတာ့သည္၊ အဆုံးတြင္ေတာ့ ပုန္ကန္မႉ ေအာင္ျမင္ျပီး ဘၾကီးေတာ္စစ္ကိုင္းမင္းသည္လည္း နန္းက် မယ္ႏုႏွင့္ အတူ အက်ယ္ခ်ဳပ္စံရ၊ ေမာင္အိုတို႕ လူစုမွာလည္း ေထာင္ထဲေရာက္ႏွင့္ ဇာတ္သိမ္းရေတာ့သည္။ ဒါေတာင္မွ အဂၤလိပ္တို႕ကို စာလႊတ္ဆက္သြယ္၍ အဂၤလိပ္တို႕ အလိုရွိသမွ် အကုန္ေပးပါ့မည္။ ညီေတာ္အား အျမန္လာတိုက္၍ ဘၾကီးေတာ္အား ျပန္လည္နန္းတင္ေပးရန္ အၾကံၾကီးလိုက္ၾကေသး၏၊သို႕ေသာ္လည္း အဂၤလိပ္တို႕က နန္းက်ဘုရင္တပါးအေနျဖင့္ ဂ႐ုပင္ မစိုက္ေတာ့ပဲ ဘာအေၾကာင္းမွမျပန္ေတာ့သျဖင့္ ခဲေလသမွ် သဲေရက်ရေလေတာ့သည္။ သာယာဝတီမင္းလည္း သေဘာထားၾကီးစြာျဖင့္ ေကာင္းမြန္စြာ ထားေသာ္လည္း အျငိမ္မေန အျပင္မွ ေမာင္အိုတို႕ ေနာက္လိုက္မ်ားက ပုန္ကန္ၾကေသာေၾကာင့္ အမရပူရၿမိဳ႕ အက်ဥ္းေထာင္တြင္ ခ်ဳပ္ထားေသာ စလင္းမင္းသားႀကီး ေမာင္အုိ၊ မယား၊ သမီး၊ အတြင္း၀န္ ငပါေရာက္၊ ၿမိဳ႕လယ္၀န္ ငေရး၊ သံေတာ္ဆင့္ ငေ႐ႊ သာ၊ ပခန္း ငရံမင္း၊ စာေရးႀကီး ငပ်ိဳ၊ ေတာင္ငူ၀န္ ငကူး၊ အေဆာင္ၿမဲ ငထြန္းညိဳတုိ႔ကုိ သကၠရာဇ္ ၁၂၀၂ ခုႏွစ္၊ ကဆုန္လဆန္း ၁၂ ရက္ေန႔တြင္ အျပစ္ႏွင့္အညီ တသီတတန္းၾကီး ကြပ္မ်က္လုိက္ျခင္းခံရပါသည္။

အေကာင္းျမင္ ႐ႉေထာင့္နဲ႕ ၾကည့္ရရင္ မယ္ႏုကိုေတာ့ ေသခါနီး မင္းမ်ိဳးမင္းႏြယ္ အျဖစ္ အသိအမွတ္ျပဳလိုက္ျပီး မဟာဆီ မဟာေသြး ေျမမက်ရေစရန္ ေရတြင္ ေဖ်ာက္ဖ်က္ဖို႕ အမိန္႕ေတာ္ရွိ၏။ မယ္ႏုကို ေရခ်ဖို႕ လမ္းတြင္ေခၚလာရာတြင္ တငိုငိုႏွင့္ လိုက္ပါလာေသာ သမီးေတာ္ မယ္သဲေလး(ေနာင္တြင္ ဆင္ျဖဴမရွင္)အား လမ္းတြင္ ပုဂံမင္း၏ ႏွမေတာ္၊ မင္းတုန္းမင္း၏ မိဘုရားေခါင္ၾကီးျဖစ္လာမည္႕ စၾကာေဒဝီ မိဘုရားမွ လမ္းတြင္ ဆြဲယူကာ ေမြးစားခဲ့ရေလသည္။ ေနာက္ဆုံးအေနျဖင့္ မယ္ႏုမွာ မိမိကိုးကြယ္သည့္ ဆရာေတာ္ဦးဗုဒ္အား ဖူးေျမႇာ္ခြင့္ကို ျမိဳ႕ဝန္ႏွင့္ အာဏာပါးကြက္သားတို႕အား ခြင့္ေတာင္းရာ ခြင့္ျပဳေသာေၾကာင့္ ေက်ာင္းသို႕ေရာက္ေအာင္ပို႕ေဆာင္ေလ၏ ။မယ္ႏုေက်ာင္းသို႕ေရာက္ေသာ အခါ ဆရာေတာ္မွာ စာၾကည့္ေနခိုက္ျဖစ္၏။မယ္ႏုမွ ဆရာေတာ္ အား ေနာက္ဆုံးဖူးေျမႇာ္ေအာင္ လာရျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ေလွ်ာက္ထားရာ ဆရာေတာ္ ဦးဗုဒ္မွ ရာဇဝင္ တြင္မည့္တရားကို ဤသို႕ တိုတိုတုတ္တုတ္ ေဟာေတာ္မူ၏။

"ဟဲ့ မိႏု၊ သူ႕ေျကြးရွိရင္ ဆပ္ရလိမ္႔မည္" ဟူသတဲ့။

မယ္ႏုလည္း ဦးခ်ျပီး ျပန္ဆင္းလာရာ ေလွကားအေရာက္တြင္ "ေတာ္ျပီ၊ ငါေသဝံ့ျပီ၊ ငါေသရဲျပီ၊ငါေသေပ်ာ္ျပီ၊ ဆရာေတာ္ဘုရားကိုႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ကိုးကြယ္လာတာ ဘယ္အခါမွ ငါ့နာမည္တပ္၍ စကားမေျပာဖူးဘူး။ ဤကဲ့သို႕ စာၾကည့္ရာမွေန၍ငါ့ဘက္သို႕ လွည့္၍ၾကည့္သည္ဟူ၍လည္းမရွိ၊သည္ကေန႕မွပဲ ငါ့ဘက္လွည့္တယ္။ ငါ့နာမည္ကို ေခၚေတာ္မူတယ္။ေဟာလိုက္တဲ့ တရားကလည္း ဟဲ့ မိႏု၊ သူ႕ေျကြးရွိရင္ ဆပ္ရလိမ္႔မည္ တဲ့။ေတာ္ျပီ၊ ေသလမ္းေျဖာင့္ျပီ၊ ငါ့ကိုဆရာေတာ္က ေသစရိတ္ေပးလိုက္ျပီ" ဟု ထပ္တလဲလဲေျပာကာ ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာစြာႏွင့္ပင္ အာဏာပါးကြက္သားတို႕၏ ေခၚေဆာင္ရာကို ေပ်ာ္ေပ်ာ္ၾကီးလိုက္ပါသြားေလေတာ့သည္။

တစ္ခ်ိန္က နန္းတြင္း၌ ဓားထက္ခဲ့ေသာ မိဖုရားေခါင္ၾကီး နန္းမေတာ္မယ္ႏုမွာကား သူႏွင့္ သူ၏ လင္ေတာ္ေမာင္ ဘၾကီးေတာ္ စစ္ကိုင္းမင္း၏ အက်ယ္ခ်ဳပ္စံျမန္းရာ နန္းတြင္းအိမ္ေတာ္ႏွင့္ သိပ္မေဝးလွေသာ ေတာင္သမန္ အင္းေရျပင္ရဲ႕ အေရွ့ေျမာက္ေထာင့္ မယ္ဘယက္ကုန္းကမ္းစပ္မွာ ကတၱီပါအိတ္အနီအတြင္း ထည့္သြင္းျပီးေရခ်ကြပ္မ်က္ခဲ့ပါေတာ့သည္။ ဤတြင္ ျပီး၏။ ဆက္ရန္ အပိုင္း(၂) အပိုင္း(၃)တို႕ကိုေတာ့ မၾကာမွီ အတြင္း ေရးသားတင္ဆက္ပါ့မည္ျဖစ္သည္။

ကိုးကား
-ျမန္မာႏိုင္ငံေရး သမိုင္း ဒုတိယတြဲ၊ပထမပိုင္း
-ညိဳျမ (ကုန္းေဘာင္ရွာပုံေတာ္)
-ကုန္းေဘာင္ေခတ္စစ္တမ္း (ေမာင္ေသာ္)
-ဒဂုန္ခင္ခင္ေလး(ရာတနာပုံ၏ နိဒါန္းႏွင့္ နိဂုံး)

ေလးစားစြာျဖင့္
အတီး(ဝါးလုံးရွည္)

သီေပါမင္း ၏ ႏွမေတာ္ အရင္းျဖစ္ေသာ မိတၳီလာ စုဖုရားေလး

သီေပါမင္းတြင္ ေမာင္ႏွမ အရင္း သုံးေယာက္ရွိသည့္အနက္မွ အေထြးဆုံး ႏွမေတာ္ ျဖစ္သည္။

ခမည္းေတာ္ မင္းတုန္းမင္းၾကီးႏွင့္ မယ္ေတာ္ ေလာင္းရွည္ မိဖုရားတို႕တြင္ သားေတာ္၊ သမီးေတာ္ ေလးပါးထြန္းကားခဲ့ရာ အႀကီးဆံုး သမီးေတာ္ ခၽြန္းေတာ္ၿမဳိ႕စား၊ (ေနာက္) မုိင္းကုိင္းၿမဳိ႕စား မင္းသမီး သုသီရိပဘာ၀တီ မွာ အသက္(၈)ႏွစ္ အရြယ္ကပင္ ကံကုန္ေတာ္မူသြားသည္။ ဒုတိယသမီးေတာ္မွာ သုသီရိ ရတနာေဒ၀ီ ျဖစ္၍ ေမာင္ေတာ္ သီေပါမင္း လက္ထက္တြင္ ပုခန္းႀကီးၿမဳိ႕စား ေပး၍ ပုခန္းႀကီးစုဖုရားႀကီးဟု ထင္ရွားေလသည္။ တတိယႏွင့္ ႏို႕ညာမွာ သီေပါမင္း ပင္ျဖစ္၍ ဓာတ္ပုံထဲမွ မင္းသမီးေလးမွာ စတုတၳႏွင့္ အေထြးဆံုး သမီးေတာ္ သီရိသု႐ုဇာ၀တီ ေနာင္ ေတာ္ သီေပါမင္း လက္ထက္ တြင္ မိတၳီလာၿမဳိ႕ကို ၿမဳိ႕စားေပး၍ မိတၳီလာ စုဖုရားကေလး ဟု ထင္ရွားေလသည္။ မိခင္ ျဖစ္သည့္ ေလာင္းရွည္ မိဖုရားမွာသည္ ရွမ္း အႏြယ္ျဖစ္၍ သီေပါမင္းတို႕ ေမာင္ႏွမ တစ္သိုက္မွာ ရွမ္း ျမန္မာ ကျပား မ်ားပင္ျဖစ္သည္။

မိတၳီလာ စုဖုရားေလးသည္ သီေပါမင္း ပါေတာ္မူခ်ိန္ ၁၈၈၅ ခုႏွစ္တြင္ အသက္ ၂၆ ႏွစ္ ရွိျပီဟု ဆိုေသာေၾကာင့္ေမြးသကၠရာဇ္မွာ အဂၤလိပ္ သကၠရာဇ္ ၁၈၅၉ ခုႏွစ္ ဟု အနီးစပ္ဆုံး ခန္႕မွန္းႏိုင္သည္။ပါေတာ္မူစဥ္က သီေပါမင္း၏အစ္မေတာ္ ပုခန္းႀကီး စုဖုရားႀကီး ႏွင့္ ညီမေတာ္ မိတၳီလာ စုဖုရားကေလးတုိ႔သည္ ၿဗိတိသွ်အစိုးရက အိႏၵိယသို႕ အတူလုိက္ မလိုက္ ေမးေတာ္မူေသးသည္။ သို႕ရာတြင္ မင္းသမီးမ်ားက "မလုိက္လို" ဟု ျငင္းကာ မႏၱေလး တြင္ ဆက္ေနခဲ့ျပီး အျခားမိဖုရား၊ မင္းသား၊ မင္းသမီး မ်ားကဲ့သုိ႔ နယ္ေျပာင္း မခံၾကရေပ။ အဂၤလိပ္တို႕ အုပ္ခ်ဳပ္စဥ္ အတြင္း မင္းေဆြ မင္းမ်ဳိး မ်ားအား ပင္စင္လစာ သတ္မွတ္ရာတြင္ ပထမတန္းစား မင္းသမီးမ်ား အျဖစ္ သတ္မွတ္ခံရၿပီး တစ္လ ႐ူပီေငြ ၁၅၀ ရသည္။ ၁၉၀၁ ခုႏွစ္မွစ၍ ႐ူပီေငြ ၃၀၀ စီ တိုးျမႇင့္ေပးေလသည္။ ပါေတာ္မူစဥ္က ႏွမေတာ္မ်ားမွာ အပ်ဳိစင္ မင္းသမီးမ်ားျဖစ္ၾကကာ အမေတာ္ ပုခန္းၾကီး စုဖုရားမွာ သီေပါေစာ္ဘြားႀကီး ေစာခြန္ဆို္င္ႏွင့္ လက္ဆက္ကာ မဟာေဒဝီျဖစ္သြားျပီး မႏၱေလးၿမဳိ႕ဆုိင္းတန္းရပ္၌ ေစာ္ဘြား ေတာ္ႀကီး က အုတ္တုိက္ေတာ္ႀကီး တည္ေဆာက္ေပး၍ အေျခြအရံမ်ားႏွင့္ တခမ္းတနား စံရသည္။ပုခန္းၾကီး စုဖုရားႀကီး သည္ သီေပါေစာ္ဘြားႀကီး ႏွင့္ သားသမီးရတနာ မထြန္းကား၍ ဤတြင္ မ်ိဳးဆက္ျပတ္ေလသည္။

ပုံပါ မိတၳီလာ စုဖုရားေလး သည္ သူမ၏အပ်ဳိေတာ္ ခင္ေလးပု ၏ေမာင္ ေမာင္ေက်ာ္လွိမ့္ ဆိုသူႏွင့္ နီးစပ္ခါ လက္ဆက္ ခဲ့ျပီး သားေတာ္ သမီးေတာ္ ေလးဦး ထြန္းကားခဲ့သည္။(၁)သမီးေတာ္ႀကီး၊ (၂)သမီးေတာ္လတ္၊ (၃)သားေတာ္ႀကီး၊ (၄)သမီးေတာ္ကေလးဟု အမည္တြင္ၾကေလသည္။ မိတၳီလာစုဖုရားကေလး သည္ ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္ သက္ေတာ္ ၃၆ ႏွစ္တြင္ ၂၉ လမ္းေထာင့္ ေက်ာက္ေသြးတန္း ေနအိမ္ေတာ္တြင္ပင္ ကံကုန္ေတာ္မူသည္။ က်န္ရစ္သည့္ သားေတာ္၊ သမီးေတာ္ မ်ားကုိ အေဒၚျဖစ္သူ ပုခန္းႀကီးစုဖုရားႀကီး ကပင္ ၾကည့္႐ႈေစာင့္ေရွာက္ခဲ့ၿပီး ဆိုင္းတန္းရွိ အစ္မ ေတာ္ ဘုရား၀င္း အုတ္တုိက္ေတာ္ သို႔ ေခၚယူကာ အေမြစား အေမြခံ အျဖစ္ ေမြးစားခဲ့ေလသည္။

သမီးေတာ္ႀကီးဆိုသူမွာ ၿမဳိ႕အုပ္ ဦးေမာင္ကေလး ႏွင့္ လက္ဆက္သည္။ သားသမီးမထြန္းကားေပ။ သမီးေတာ္လတ္ မွာ ထိပ္တင္ဦးႀကီး ဆိုသူ ႏွင့္ လက္ဆက္သည္။ ပုခန္းႀကီး စုဖုရားႀကီး ကံကုန္ေတာ္မူ၍ စုဖုရားႀကီး၏ က်န္ရစ္ေသာ အေမြပံု ႏွင့္ ပတ္သက္၍ အေမြမႈ မႏၱေလး၌ျဖစ္သည္။ တစ္ဖက္က အိႏၵိယမွ ေမာင္ေတာ္ရင္း သီေပါမင္းမွ တစ္ဖက္ ၊ အေမြစား အေမြခံ သမီးေတာ္ႀကီးႏွင့္ ခင္ပြန္း ဦးေမာင္ကေလးတုိ႔က တစ္ဖက္ျဖစ္၏။ ၾကီးေတာ္ ျဖစ္သူ၏ အေမြကို အေမြစား အေမြခံ တူမ အရင္း ႏွင့္ ဦးေလးျဖစ္သူတို႕ ေဆြမ်ိဳး အခ်င္းခ်င္း ျဖစ္ၾကရ ေသာ အေမြမႉပင္ျဖစ္သည္။ သီေပါ မင္း ကုိယ္စား ျမန္မာ ႏိုင္ငံမွ ေန၍ မင္းတုန္းမင္း၏ သမီးေတာ္ ခၽြန္းေတာင္ထိပ္ေခါင္တင္၊ ေလွသင္းအတြင္း၀န္ႏွင့္ ၀က္မစြတ္၀န္ေထာက္တုိ႔က ေဆာင္ရြက္ ရသည္။ အဆုံးသတ္တြင္ေတာ့ သီေပါမင္းဘက္မွ ကေလးေတြႏွင့္ ဖက္မျဖစ္ေတာ့ ဟူ၍သာ သေဘာပိုက္ကာ အေရးတယူ ေဆာင္ရြက္ အမႉ ဆိုင္ခ်င္း မျပဳခဲ့ေတာ့ေပ၊ ဥပေဒ ေၾကာင္း အရလည္း တူမေတာ္တို႕အား ပုခန္းၾကီး စုဖုရားၾကီးမွ အေမြ စား အေမြခံ အျဖစ္ ေမြးစားျပီးျဖစ္၍ သမီးေတာ္ၾကီးတို႕ဘက္မွပင္ အႏိုင္ရမည္ျဖစ္သည္။ ထိုသို႕ သီေပါမင္း ႏွမေတာ္ မိတၳီလာစုဖုရားကေလး၏ သားသမီးမ်ားသည္ ပုခန္းႀကီး စုဖုရားႀကီး၏ အေမြမႈ ေၾကာင့္ တစ္ဖက္ႏွင့္တစ္ဖက္ တင္းမာသြားၿပီး ကင္းကြာသြားၾကပံုရသည္။ သို႕ေသာ္လည္း သီေပါမင္း တရား နတ္ရြာစံၿပီးေနာက္ စုဖုရားလတ္ ျမန္မာျပည္သို႕ ျပန္လာ၍ စံေနေတာ္ မူသည့္ ေနာက္ပိုင္း တြင္ေတာ့ ေဆြမ်ိဳး အခ်င္းခ်င္း ျပန္၍ အဆက္အသြယ္ရွိသြားၾကသည္ ဟု ေလ့လာမိသေလာက္ကို မွတ္တမ္းတင္အပ္ပါသည္။

ကိုးကား
-ဆရာမၾကီး ဒဂုန္ခင္ခင္ေလး၏ ရတနာပုံ နိဒါန္းႏွင့္ နိဂုံး
- ေမာင္သန္းေဆြ (ထားဝယ္) ေရးသားေသာ ပုခန္းႀကီး စုဖုရားႀကီး၏အေမြမႈ ကလ်ာမဂၢဇင္း ဧၿပီလ ၂ဝ၁၁ ခုႏွစ္

အတီး (ဝါးလုံးရွည္)

ေဒါက္တာသန္းထြန္း၏ ေဆးခါးၾကီး

အတီး (ဝါးလုံးရွည္)

အတီး ဘဂၤလီ၊ ဘဂၤလီ အတီး၊

ကြၽန္ေတာ့ အေၾကာင္း သိပ္သိခ်င္ေနသူမ်ား အတြက္ လူလြန္႕မသားတစ္ေယာက္ကို အေၾကာင္းျပဳ၍ဒီ စေတးတပ္ကို ေရး၍တင္ရသည္။သိျပီးသူမ်ားလဲ သိျပီးသားျဖစ္မွာပါ၊ တကယ္ေတာ့ ဒီ အေကာင့္ဟာ ကိုယ္ပိုင္ မ်က္ခြက္ၾကီးကို မတင္တာက လြဲ၍ ဘာ အခ်က္အလက္မွ လိမ္ျပီး တင္ထားတာမပါပါခင္မ်ာ။ အတီး ဘယ္သူျဖစ္တယ္၊ ဘယ္မွာေနတယ္ ဆိုတာလဲ အေတာ္မ်ားမ်ားသိျပီးသားျဖစ္လို႕ ရွည္ရွည္ေဝးေဝး ဘာမွ ထပ္မရွင္းျပေတာ့ပါဘူး၊ ေျပာထားတာကိုလဲ ၾကည့္ဦး။

De Nial Zaw
(ဒီ ဂရုထဲမွာရွိေနေသာ ( အတီး ၀ါးလံုးရွည္ ) https://www.facebook.com/profile.php?id=100005176029811 ဆို တဲ႔ သူဟာ ၿပည္ပေရာက္ မြတ္စလင္ လူမ်ိဳးၿဖစ္ၿပီး ။ ၿမန္မာ႔ သမိုင္းကို ေလ႔လာကာ သမိုင္း၏ ယိုကြက္ ၊ ဟာကြက္မ်ား ၊ အိပ္ယာ၀င္ ပံုၿပင္မ်ား ၏ အားနည္းခ်က္ ၊ မ်ားတြင္ ကုလား ဇာတ္မ်ားအတင္း သြတ္သြင္းၿပီး ၿမန္မာသည္ ကုလားမ်ိဳးမွ ဆင္းသက္လာသည့္ ၊ ၿမန္မာ စာေပသည္ ကုလားစာေပမွ ဆင္းသက္လာသည္ ။ ရုိဟင္ဂ်ာ ဆိုသည့္ ကုလားမ်ိဳးသည့္ ေရွးယခင္ကပင္ ရွိခဲ႔ဟန္ၿဖင္႔ လီဆည္ လွည့္ၿဖား ၿပီး ၊ သမိုင္းအတုမ်ား ဖန္တီးကာ ၊ ကုလား ဇာတ္သြင္းေနသည့္ ၿပည္ပေရာက္ ဘဂၤလီ မြတ္စလင္ တစ္ေယာက္ၿဖစ္ပါသည္ ။ )

အတီး ျပည္ပမွာ ေနတယ္ဆိုမွာ မင္းေျပာမွ မဟုတ္ဘူး၊ လူတိုင္းသိတဲ့ ကိစၥၾကီး၊ အဟက္ မြတ္စလင္ လူမ်ိဳးပါတဲ့ ခင္မ်ာ၊ မြတ္စလင္ ဆိုတာ လူမ်ိဳးမဟုတ္ဘူး ဟ၊ဘာလဲ ဆိုတာ အင္တာနက္မွာ အရင္လိုက္ရွာ၊ မေတြ႕ရင္ ဗလီေရွ႕မွာမွာ ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္ျပီး သြားေမး၊ ကံေကာင္းရင္ အသျပာေလး ဘာေလးေတာင္ အဆင္ေျပလာႏိုင္ေသးတယ္၊

ျမန္မာစာေပ ဆိုတာ ကုလား စာေပက မဆင္းသက္လာလို႕ မင္း ဘိုးေအ အေနာ္ရထာမင္းၾကီးက ျခင္ေထာင္ ထဲမွာ ေရးျပီး တီထြင္ခဲ့တာလား? မင္း ပေထြး က်န္စစ္သား က မင္းသမီးေတြကို စာလိုက္ေပး အငယ္အေႏွာင္း စေမာ ကီပင္ေလးေတြကို လက္စြပ္ေပး ရင္တြင္းျဖစ္ေတြ ေရးခ်ရာက စကားလုံးေတြ စျဖစ္ေပၚလာတာလား? တကယ္ေတာ့ ျမန္မာ စာေပက ကုလားစာေပ က ဆင္းသက္သက္၊ တရုတ္ ကပဲ ကူးခ်ခ် ဘာမွာမွ ရွက္စရာမွ မရွိတာပဲ၊ ရခိုင္၊ျမန္မာ၊ ကေမ႓ာဒီးယား စတဲ့ ေဒသတြင္းႏိုင္ငံေတြရဲ့ စာေပက ဒီ ကုလားစာကပဲ ဆင္းသက္လာခဲ့လို႕ ဘာမွ ရွက္စရာ မရွိပါဘူး။ ျငင္းခ်င္ရင္ေတာ့ လာခဲ့ပါ။ အေထာက္အထားနဲ႕တကြ ၾကိဳဆိုေနပါ့မယ္၊ ယဥ္ေက်းစြာ ေဆြးေႏြးႏိုင္မယ္ ဆိုရင္ေပါ့၊

ငါရဲ့ အေဖ ဘက္က ကရင္လူမ်ိဳး၊ အဖိုးေရာ အဖြားေရာ၊ ကရင္ျပည္နယ္မွာပဲ ေမြးတယ္၊ ငါ့အ ေမဘက္က အဘိုး စစ္ကိုင္းသား၊ အဘြား မြန္လူမ်ိဳး ေရမေရာဘူး၊ ဘီလူးကြၽန္းဇာတိစစ္စစ္ ေရမေရာဘူး။ မင္းေျပာသလို ဘဂၤလီ ဆိုတာ လက္လွမ္းမွီသေလာက္ အထက္ သုံးေလးဆက္ မွာ တစ္ေယာက္မွ မပါဘူး၊ ဒီထက္ အရင္ေတာ့ ငါလဲမသိသလို ဘယ္သူမွ မသိႏိုင္ေတာ့ဘူး။ ႏို႕ ေနစမ္းပါဘူး၊ ဘဂၤလီ ေသြးပါေတာ့ေကာ ဘာျဖစ္မွာမို႕လို႕လဲ၊ ေလာကမွာ ဘယ္လူမ်ိဳးကမွ ေနာက္တစ္မ်ိဳးထက္ ျမင့္ျမတ္တာတို႕၊ နိမ့္က်တာတို႕မွ မရွိတာ၊ ကိုယ့္ဟာကို ေနရင္း ထိုင္ရင္း အသားလြတ္ ျမန္မာလူမ်ိဳးျဖစ္လို႕၊ ဗုဒၶဘာသာျဖစ္လို႕၊ မြတ္စလင္ျဖစ္လို႕ ဆိုျပီး ဘုမသိ ဘမသိနဲ႕ ဂုဏ္ယူေနၾကတာၾကီးကမွ ေသာက္တလြဲ ရွက္ဖို႕ ေကာင္းရမွာ။

ငါ့ အဘိုးေလး(အဘြားရဲ့ေမာင္) ေက်ာင္းထိုင္ ဆရာေတာ္ အခုထိ သက္ေတာ္ထင္ရွား ရွိေသးတယ္၊ ဖူးခ်င္ရင္ေျပာလိုက္ပို႕ေပးမယ္။ အမ်ိဳးထဲမွာ ခရစ္ေတာ္ကို ယုံၾကည္သလို၊ မင္းၾကီး၊ မင္းေလး၊ ကိုၾကီးေက်ာ္၊အေမ နံက႐ိုင္း ကိုးကြယ္ ဆည္းကပ္သူေတြလဲရွိတယ္။သူတို႕ဟာသူတို႕ ယုံၾကည္လို႕ ငါတို႕ မ်ိဳး႐ိုး ဂုဏ္သိကၡာ ဘာမွ ထိခိုက္စရာ မရွိပါ။ အတီး ငယ္ငယ္တုန္းက ႐ိုးရာပါလို႕ တီရွပ္ အနက္ေရာင္ မဝတ္ရ၊ ငါးရံ့ မစားရ ဘူးလို႕ အဖြားက ထိန္းခ်ဳဳပ္ဖူးတယ္၊ အတီးကလဲ လိမၼာပါတယ္။ အဝတ္အစား ဝတ္ရင္ ေအာက္က ဖိုက္အိုဝမ္း ေဘာင္းဘီပင္က်ပ္ အမည္းနဲ႕ အေပၚက ဗန္ရွပ္ အမည္း ေအာဘလက္ေလာက္ဝတ္မွ လွတယ္လို႕ ထင္တတ္တာ။

ငယ္ငယ္တုန္း အတီး ေနမေကာင္းျဖစ္ျပီး နာလန္ထခါစ အဖြားက ဘာဟင္းစားခ်င္လဲလာေမးေတာ့ အတီး အၾကိဳက္ဆုံး ငါးရံ့နဲ႕ ရဲယိုရြက္ ခ်က္ေပးပါလားလို႕ေျပာလိုက္တာ၊ ေခြးမသားလူပါးဝလို႕ဆိုျပီး အဖိုးက တံျမက္စည္းထဆြဲျပီး လိုက္တာ အေျပးေကာင္းျပီး နာလန္ထခါစ အတီး ေခ်ာင္းသာထိေရာက္တဲ့ အထိပါပဲ။ အခုေတာ့ အဖိုးေကာ အဖြားေကာမရွိေတာ့ျပီ၊ အတီးစားခ်င္တာလဲ စားလို႕ ရေနေပမဲ့ ဘယ္သူမွ ခ်က္မေကၩးလို႕ ဘာမွ မစားရသလို႕ ေခ်ာင္းသာလဲ မေရာက္ျဖစ္တာ အေတာ္ေတာင္ ၾကာေနပါျပီ။

သမိုင္းကို ဝါသနာပါလို႕ ေလ့လာတယ္၊ အျမင္မေတာ္တာ ရွိရင္ ဝင္ေျပာတယ္၊ ဒီလိုေျပာလို႕ ဆရာၾကီးလုပ္တယ္ မထင္နဲ႕၊ ငါကိုယ္တိုင္လဲ ဘာမွ မတတ္ေသးဘူး၊ ေဆြးေႏြးခ်င္ရင္ေတာ့ အေထာက္အထားနဲ႕တကြလာခဲ့ပါ၊ ငါ့အေၾကာင္း မဟုတ္က ဟုတ္ကေတြ ဟိုမွာေလွ်ာက္ေရး ဒီမွာ ေလွ်ာက္ေရး လုပ္မေနနဲ႕၊ ပင္ပန္းတယ္၊ နာမည္တပ္ျပီး ဒဲ့လာရွင္းပါ၊ၾကိဳေတာ့ ေျပာထားပါ့မယ္၊ ကိုယ့္အိမ္ကိုယ္မီး ျပန္႐ိႈ႕တယ္ ဆိုတဲ့ လွိမ့္လုံးေလာက္ကို ယုံတဲ့ ဦးေႏွာက္ေလာက္နဲ႕ေတာ့ တက္မလာပါနဲ႕၊ အခ်ိန္ကုန္ခံျပီး အေၾကာင္းျပန္မွာေတာ့ မဟုတ္ပါ။

ဒီေနရာမွာ ၾကံုလို႕ တခါတည္းေျပာလိုက္ပါ့မယ္၊ ရိုဟင္ဂ်ာသည္ တိုင္းရင္းသား ဟုတ္မဟုတ္ကို တခါမွလည္း ေလာ္ဘီ မလုပ္ဖူးသလို အားလဲ မေပးဖူးပါ၊ သူတို႕ အလုပ္သူတို႕ လုပ္ေနတာပဲျဖစ္လို႕ ဘာမွေျပာစရာ မရွိတာပဲ၊ ရိုဟင္ဂ်ာကို ဘဂၤလီသြားေခၚလို႕ လဲ ဘာမွ ယုတ္ညံ့နစ္နာစရာမရွိပါ၊ တကယ္ေတာ့ ဒီလူေတြဟာ တိုင္းရင္းသားဆိုတဲ့ စံသတ္သတ္မွတ္မွတ္ မရွိေသးတဲ့ ႏိုင္ငံတစ္ခုမွာ သြားေတာင္းေနလို႕ တကယ္ တိုင္းရင္းသားျဖစ္လာရင္ေတာင္ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္ အျပန္အလွန္ ေလးစားမမႉ မရွိေသးသ၍ ဒီျပႆနာ ေတြက ျပီးဆုံး သြားမွာမွမဟုတ္တာ။ နဂို တိုင္းရင္းသား ျဖစ္တဲ့ ကခ်င္၊ ကရင္ေတြေတာင္မွ မထင္ရင္ မထင္သလို ရြာမီး႐ိႈ႕၊ အေျမႇာက္နဲ႕ ထုခံေနရတာပဲ။ ဒီလိုေျပာျပန္လို႕ စစ္တပ္မေကာင္းဘူးခ်ည္းပဲ ထိုင္ဆဲမယ္လို႕ေတာ့ မထင္နဲ႕၊ သြားေလသူ ငါ့အဖိုး က ဗိုလ္မႉး ၊ ငါ့ အေဖ ကိုယ္တိုင္လဲ စစ္မႉးထမ္းေဟာင္းတစ္ေယာက္ပဲ၊ ငယ္ငယ္ေလးထဲက အ႐ိုက္ၾကမ္းတဲ့အေဖ့ရဲ့ တေသြးတသံ တမိန္႕ေအာက္မွာ ၾကီးျပင္းလာခဲ့ရသလို႕ ရာထူးနဲ႕ တံစိုးလက္ေဆာင္ ဆက္စပ္မႉေတြ၊ စစ္တပ္ အသိုင္းအဝိုင္း အခ်င္းခ်င္းၾကားက ျဖဳတ္ထုတ္သတ္ေတြ အေၾကာင္း အေတာ္မ်ားမ်ားသိတယ္။

ေဆာရီးပါ၊ ပါစင္နယ္ေတြ အရမ္းမ်ားသြားျပီ။ေတာ္ေလာက္ျပီ၊ ကဲဘာသိခ်င္ၾကေသးလဲ။

အတီး (ဝါးလုံးရွည္)

ဆပ္ျပာက်လို႕ ကုန္းေကာက္တာမွ ဖင္ၾကီးပါထပ္ေျပာင္သြားတဲ့ ပဲခူးတိုင္း ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ရဲ့ျဖစ္စဥ္

Photo Credit: Internet 

ေျမြနဂါးေတာင္ မေၾကာက္ဘူး ဆိုတဲ့ ပဲခူးတိုင္းဝန္ၾကီးခ်ဴပ္ ေပမဲ့ အြန္လိုင္းက ငဖြေတြရဲ့ ရန္ကိုေတာ့ ေၾကာက္ရွာသား။႕ သူ႕ခမ်ာ ေနာက္တစ္ရက္မွာ ေရထဲထပ္ဆင္း၊ပုဆိုးၾကီးမျပီး ဓာတ္ပုံ အ႐ိုက္ခံရရွာတယ္။ 

ဟီးဟီး၊ လိမ္ခ်င္ရင္လဲ ပိပိရိရိေလးေတာ့ လိမ္ပါ ဝန္ၾကီးရယ္။ တိုက္ပုံေလး တူေအာင္ျပန္ဝတ္ျပီး အရင္ေန႕က မ်က္ႏွာငယ္ေလးေတြနဲ႕ ေလွတြန္းေပးရတဲ့ လူေတြျပန္ရွာ၊ အဲဒီလူေတြမရရင္ေတာင္မွ အျခားျပည္သူလို႕ ထင္ရတဲ့ ေတြ႕ကရာ လူေတြထည့္႐ိုက္လိုက္ျပီးတာပါပဲ၊ ျပီးစလြယ္ နဲနဲနဲ႕ က်ဲက်ဲဝိုင္းလိုက္ေတာ့ အရွက္ကြဲတာျပန္ဆယ္ပါတယ္ ဆိုပါမွ ဆပ္ျပာက်လို႕ ကုန္းေကာက္တာကို ပုဆိုးကြၽတ္က်ျပီး ဖင္ေျပာင္ၾကီးျဖစ္ကာ တစ္ရွက္က ႏွစ္ရွက္ကြဲရေတာ့တာပါပဲ။ ေနာက္ရက္ဆိုရင္ေတာ့ လက္ပစ္ကူးတို႕၊ ေခြးကူးကူးေနတဲ့ ပုံေတြပါ တက္လာမလားေတာ့ မေျပာတတ္ပါ။

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အျပဳသေဘာျမင္ရရင္ေတာ့ ေကာင္းပါတယ္။ ေအာက္ေျခကျပည္သူေတြ အတြက္ေတာ့ ထားရာေန၊ေစရာသြား အာဏာရွင္ လုပ္သမွ်ခံေနရတဲ့ ဘဝကေန အာဏာရွင္ေတြရဲ့ အမွားကို ျပန္ေထာက္ျပ ၊ေျပာျပလုပ္ႏိုင္တဲ့လက္နက္တစ္ခုရသြားတာေပါ့ေလ။ အြန္လိုင္းရဲ႕ ေဖာ္ျပမႈေတြကို အေရးစိုက္လာရတဲ့သေဘာလည္းသက္ေရာက္သြားတာေပါ့။ အတိုက္ အခံေကာင္းမွန္ရင္ အစိုးရက မွားတာလုပ္ေနရင္ ရဲရဲၾကီးကို ေထာက္ျပႏိုင္ရပါတယ္၊ ဒါမွသာလွ်င္ တကယ့္အတိုက္အခံ စစ္စစ္ဟု ပီသစြာ ေခၚဆိုႏိုင္မည္ျဖစ္ပါတယ္။

အခုေတာ့ ဒီလိုမဟုတ္ပါ၊ အတိုက္အခံ ပါတီက အစိုးရကို ေထာက္ျပႏိုင္ဖို႕ ေနေနသာသာ ၊အမွန္တရားကို ထုတ္ေျပာမိတာနဲ႕ ကိုယ္ရတဲ့ေနရာေလးေပ်ာက္သြားမွာစိုးရိမ္ရလို႕ လို႕ ႏွုတ္ပိတ္ေနရတဲ့ဘဝ။ တကယ္က အြန္လိုင္းက ေျပာမွ ျပဳတာထက္ မိမိကိုယ္ကုိ လူစိတ္ရွိေအာင္ ေမြးႏိုင္ၾကရင္ အဆင္ေျပၿပီ။ ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ အဲဒီလို ျပည္သူေတြအေပၚ အစစ္အမွန္ ေမတၱာမရွိတဲ့ အာဏာရွင္ေတြအေနနဲ႕ ေရၾကီးတဲ့ေနရာကို ေလွနဲ႕ပဲသြားသြား၊ ပုဆိုးခါးေတာင္းက်ိဳက္ျပီးပဲသြားသြား၊ ေခြးကူးပဲကူးျပီးသြားသြား စိတ္မဝင္စားဘူးခင္မ်။ ေရေဘးဒါဏ္ခံေနရတဲ့ ေအာက္ေျခကျပည္သူေတြရဲ့ ဒုကၡေရာက္ေနတဲ့အေျခအေန ဘယ္ေလာက္တိုးတက္သြားျပီလည္း ေရဘယ္ေလာက္က်သြားျပီလည္း ဆိုတာပဲ စိတ္ဝင္စားတယ္။

ဒီေနရာမွာ ဒီလို အစိုးရလို႕ မသုံးပဲ အာဏာရွင္ လို႕ သုံးရတဲ့ အတြက္လည္း ကိုယ့္လိပ္ျပာကိုယ္သန္႕တယ္။ အေၾကာင္းကေတာ့ ဘယ္ျပည္သူမွလဲ မေထာက္ခံပဲကိုယ့္ ဟာကို ခပ္တည္တည္နဲ႕ အဝတ္အစားလဲျပီး လႊတ္ေတာ္ အေအးခန္းထဲ တက္ထိုင္ေနတဲ့ လူေတြ အတြက္ ဘယ္တုန္းကမွ မေထာက္ခံဘူးသလို႕ နာဂစ္တုန္းကလည္း ကိုယ့္အိမ္အမိုးေတာင္ ေကာင္းေကာင္းလုံေအာင္ မဖုံးႏိုင္ေသးတာေတာင္မွ အေျခခံဥပေဒကို တကူးတက သြားျပီး ၾကက္ေျခခတ္ၾကီး သြားထည့္ေပးထားလို႕ပါပဲ။

ဒီလိုေျပာလို႕ မင္းကေကာ ဘယ္ေလာက္တတ္လို႕ ႏိုင္ငံေရးပါရဂူလုပ္ခ်င္ရတာလဲ?မင္းကေကာဘယ္ေလာက္ လုပ္ျပီးျပီမို႕လို႕လဲ ဆိုတဲ့ စကားနာထိုးခ်င္သူမ်ားအဖို႕ တစ္ခါတည္းၾကိဳေျပာလိုက္ပါ့မယ္။ဟုတ္ကဲ့၊ ကိုယ့္ႏိုင္ငံရဲ့ ႏိုင္ငံေရး အလွည့္အေျပာင္း အခ်ိဳးအေကြ႕တိုင္း လိုအပ္တဲ့ အခ်ိန္တိုင္းမွာ ေရသာမခိုပဲ ပါဝင္ခဲ့ဖူးပါသည္။

အတိအက် သိခ်င္ရင္လည္း ေျပာပါ့မည္၊

၈၈ အေရးအခင္း မျဖစ္မွီ တႏွစ္ အလိုတြင္သာ ေမြးျပီးလူျဖစ္လာရျဖစ္သည္။ ထို႕ေၾကာင့္ ၈၈ အေရးအခင္းျဖစ္ခ်ိန္တြင္ တစ္ႏွစ္ေက်ာ္သာရွိေသးသည္။ သို႕ေသာ္လည္း အဲဒီ အခ်ိန္တုန္းက ရင္ေသြးငယ္မ်ား သမဂၢတို႕၊ ပူတူတူးေလးမ်ား ကြန္ရက္တို႕ ဘာတို႕ မေပၚေသးေတာ့ အတီးတစ္ေယာက္လည္း အေဖ၊ အေမ ရင္ခြင္ထဲတြင္သာေနရင္း ဆႏၵျပ လူတန္းၾကီးကိုၾကည့္ကာ လက္ခုပ္သာတီးခဲ့ရေလသည္။

အလယ္တန္း၊ အထက္တန္း ေက်ာင္းသား ဘဝေရာက္ေတာ့ နည္းနည္းတိုးတက္လာသည္။
ႏိုင္ငံေရး အေျခအေန ရုတ္ရုတ္ ရုတ္ရုတ္ ျဖစ္သည္ၾကားသည္ႏွင့္ တျပိဳင္နက္ ေက်ာင္းသို႕မသြားေတာ့ပဲ ရန္ကုန္ ဒလ သေဘၤာအား တေနကုန္ ေခါက္တုံ့ေခါက္ျပန္စီးျခင္း၊ ကမ္းနား၌ ေရကူးျခင္း၊ စြန္လႊတ္ျခင္း၊ငါးမွ်ားျခင္း၊ ရသမွ် မုန့္ဖိုးကုန္ေအာင္ ဂိမ္းဆိုင္၌ ထိုင္ကာ ဂိမ္းေဆာ့ျခင္း စသည္႔ နည္းလမ္းမ်ိဳးစုံႏွင့္ ေက်ာင္းမတက္ပဲ ေက်ာင္းေျပးကာ အာဏာရွင္အား ေတာ္လွန္ခဲ့ဖူးသည္၊ ဒီထက္ပို၍ ဘာလုပ္လို႕လုပ္ရမည္မွန္းလဲ မသိ၍ျဖစ္သည္။

ဒီလိုနဲ႕ပဲ တကၱသိုလ္ ေက်ာင္းသား ဘဝေရာက္ျပန္ေတာ့လည္း အျဖဴေရာင္ ကမ္ပိန္းႏွင့္ ၾကံုသည္ႏွင့္ သူမ်ားထက္ ထူးေအာင္ အေပၚေကာ ေအာက္က ေဘာင္းဘီပါ အျဖဴေရာင္ ထည္ထည္ၾကီး ကိုယ္တိုင္လည္း ဝတ္သလို လူမ်ားေတြကိုလည္း လိုက္လံ ႏိႈးေဆာ္သျဖင့္ ရုံးခန္းေရာက္ကာ ကဲမင္းတို႕တေတြ လက္ခ်ာခန္းထဲ မေရာက္ပဲ ထန္းေတာထဲပဲ ေရာက္ေနမဲ့ အတူတူ စာေမးပြဲေျဖမွသာ လာေျဖၾကေတာ့ကြာဟူ၍ ပါခ်ဳပ္၏ အနားေပးမႉကို ၾကည္ျဖဴစြာ ခံယူဖူးသည္။

ေဟာ ေက်ာင္းအျပီး သိပ္မၾကာပါ။ ေရႊဝါေရာင္ေတာ္လွန္ေရး ျဖစ္သည္ႏွင့္ အတူ မိုးဦးက်မွာ ေပါက္သည့္မိႈမ်ား အလား မ်ားျပားလွသည့္ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ဆိုသည့္ကိုယ့္ထက္ ငယ္သည့္ ညီငယ္မ်ား အၾကား ေက်ာင္းသားေနာက္လိုက္ လုပ္ဖူးသည္။ေရွ႕မထြက္ခ်င္၊ မထြက္ရဲ၍ေတာ့ မဟုတ္။မဟုတ္က ဟုတ္က ေပါက္ကရ ေအာ္ေနေသာ သူငယ္ခ်င္းမ်ား၊ညီငယ္မ်ား၊ ဖ်က္လိုဖ်က္စီး လုပ္ခ်င္ေသာ လူမ်ား၊ စစ္သားေတြကို ခဲနဲ႕ျပန္ထုေနေသာ လူမ်ားကိုသာပတ္ထိန္းရင္း ေတာ္လွန္ေရး တေလွ်ာက္ ေက်ာင္းသားေနာက္လိုက္အျဖင့္ သာ အခ်ိန္ ကုန္သြားခဲ့ရသည္။

အခုမွ စကားစပ္ရင္းနဲ႕ ၾကံုလို႕ သတိရတယ္။

မ်ိဳးခ်စ္ဝါဒီမ်ား၊ ဘာသာ သာသနာအတြက္ သူရဲေကာင္းမ်ား၊ ၉၆၉ သေကၤတမ်ား မွာ သံဃာေတာ္မ်ား စစ္ဖိနပ္ေအာက္မွာ ႐ိုက္ႏွက္ခံ အသတ္ခံ ကန္ေၾကာက္ခံေနရတုန္းကေတာ့ ဘယ္ေရာက္ေနမွန္း မသိပါ။ တိုင္းျပည္မွာ အနည္းငယ္လြတ္လပ္ပြင့္လင္းမယ္ ၾကံကာရွိသည္၊ ေနာက္ျပန္လွည့္ရန္ သက္သက္ျဖင့္ ဘာသာေရး၊ လူမ်ိဳးေရးကို ခုတုံးလုပ္ကာ အၾကံပက္စက္ခ်င္ေနၾကျပီ။

မူရင္း ပို႕စ္ အဆိုကို ျပန္ေကာက္ယူရေသာ္

အြန္လိုင္းပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ဘယ္ကပဲျဖစ္ျဖစ္ ေျပာမွသိ ထိမွနာ တာထက္စာရင္ လူပီသျပီး လူစိတ္ရွိစြာျဖင့္ျပည္သူမွန္ရင္ ေက်ာသားရင္သား မခြဲျခားပဲ ဘယ္ေနရာပဲေရာက္ေရာက္ မဲရရန္သက္သက္ စိတ္မကူးပဲ တကယ့္ ေမတၱာစစ္နဲ႕ သြားေရာက္ ကူညီေပးႏိုင္ရန္သာလိုအပ္ပါသည္။

ေရၾကီးတာလဲ ဒုကၡသည္ျဖစ္သလို မီး႐ိႈ႕ခံရတာလည္း ဒုကၡသည္ျဖစ္ေၾကာင္း သိေစခ်င္သည္။
ေခြးကူးပဲကူးကူး၊ေလးဘက္ေထာက္ျပီးပဲေရာက္ေအာင္လာလာ ကြၽန္ေတာ္တို႕ ျပည္သူမ်ားမွ ဝမ္းပန္းတသာ ၾကိဳဆိုပါမည္ျဖစ္ပါေၾကာင္း။

အတီး (ဝါးလုံးရွည္)

ျဂီ နေမာ ဗုဒၶႆ

သိုးေဆာင္း ကုလား သကၠရာဇ္ ၂၀၀၀ နဲ႕မွ ၁၃ ခုႏွစ္၊၊ စက္တင္ဘာ လဆုတ္ရက္၏အလယ္ေခါင္တည့္တည့္ ၁၅ရက္၊ ဆန္းေဒး။

ေကာ္နက္ရွင္ မေကာင္းေသာဆင္းရဲ၊ ကားလမ္းပိတ္ကာ ထရက္ဖစ္ မိရေသာ ဆင္းရဲ၊ မီးမလာ ေရျပတ္ ေသာဆင္းရဲ၊ ျခင္ကိုက္ေသာဆင္းရဲ ၊ ေျမာင္းပိတ္ ေရလွ်ံရေသာ ဆင္းရဲ၊ ဖုန္း ဘီလ္ မေလာက္မဌ ျဖစ္ရေသာ ဆင္းရဲ၊ လိုင္းကား ၾကပ္ကာ ေထာက္လွမ္းေရး အလုပ္ခံရေသာ ဆင္းရဲ၊ ေဘာပြဲ ရွုံးရေသာ ဆင္းရဲ၊ အေႂကြ မအမ္းႏိုင္၍ သၾကားလုံး၊တစ္႐ႉးမ်ား လက္ခံရေသာ ဆင္းရဲ၊ပိုက္ပိုက္ ျပတ္၍ မာဆတ္ ပုံမွန္မသြားရေသာေၾကာင့္ ကိုယ္လက္ေညာင္းနာကိုက္ခဲ၍ အေၾကာ အျခင္မ်ား ေတာင့္တင္းရေသာ ဆင္းရဲ၊ လယ္ေျမမ်ား အတင္း အဓမၼအသိမ္းခံရေသာ ဆင္းရဲ၊ဘြဲ့ရျပီးေသာ္လည္း အလုပ္လက္မဲ့ျဖစ္ေနရေသးေသာဆင္းရဲ၊၊ ထစ္ခနဲရွိ ဆႏၵထျပၾကေသာ ဆင္းရဲ၊ ၾကက္ဥ အတု၊ႏို႕မႈန့္အတုငရုတ္သီးမႈန္႕ အတုတို႕ကို အတုမွန္း သိသိၾကီးနဲ႕ စားသုံးေနရေသာ ဆင္းရဲ၊ ေဖ့ဘုတ္ေပၚတြင္ ၾကိဳက္မွန္းမသိ မၾကိဳက္မွန္း မသိ ပို႕စ္မ်ားတြင္ အတင္းတဂ္ လုပ္ခံရေသာ ဆင္းရဲ၊ဆိုင္ဆိုင္မဆိုင္ဆိုင္ အတင္းဆရာၾကီး ဝင္လုပ္ခံရေသာ ဆင္းရဲ၊ ေစ်းမ်ားအား ေျပာင္းေရႊ႕ခ်င္၍ ခ်က္ခ်င္းလက္ငင္း ဝါယာေရွာ့ျဖစ္ကာ မီးေလာင္၍ စီးပြါးပ်က္ရေသာ ဆင္းရဲ၊ အမ်ိဳးဘာသာ သာသနာ အတြက္ ဘုမသိ ဘမသိ စိတ္ဆင္းရဲရေသာ ဆင္းရဲ၊ ကိုယ့္ဖင္ေျပာင္ ကိုယ္မျမင္ပဲ လူမ်ားဖင္ေပါက္ လက္ညိႈးထိုးကာ ဟားတိုက္ရေသာ ဆင္းရဲ အစရွိသျဖင့္ ဟိုဆင္းရဲ ဒီဆင္းရဲတို႕ မ်ိဳးစုံ ႏွိက္စက္ရေသာ ဤေခတ္ပ်က္ၾကီးအား စြန္႕ထားခဲ့၍ စည္းကမ္းျပည့္ဝ၍ ေခတ္မွီ ဖြံ့ျဖိဳးတိုးတက္ ေသာ သာေပါင္းညာစား ဒီမိုကေရစီ ဖက္ဆစ္ ႏိုင္ငံေတာ္ သစ္တရပ္ၾကီး ေပၚထြန္းလာေစရန္ႏွင့္အတူ တိုင္းရင္းသားမ်ား ျငိမ္းခ်မ္းစြာ အသက္ဇီဝိန္ ခ်ဳပ္ျငိမ္းေစရန္ အလို႕ငွါရည္ရြယ္၍ ငါ၏ ေခြၽးႏွဲစာမွ ျဖစ္ရေသာ စာရင္းေပ်ာက္ ေဒၚလာ အစိမ္း ၁၁ ဘီလွ်ံ အား ကမာၻ့ဘဏ္ သို႕ အေျကြးျဖင့္ ငါေပးသြင္း၏။

ဤသို.လွ်င္ ငါေပးသြင္းေသာ ေကာင္းက်ိဳးကုသိုလ္ အဖို႕ဘာဂ တို႕အား စာဖတ္ေနသူၾကီးႏွင့္တကြ သစ္ခြပန္းစိုက္ ေကာ္ဖီေရာင္း ပန္းခ်ီျပခန္းဖြင့္ ျပီး ဝမ္းစာရွာေနရသူတို႕လဲ ရေစသတည္း။

တပ္ခ်ဳပ္ၾကီး အစ လႊတ္ေတာ္ အဲယားကြန္းေလေအးေအး၌ စက္ေတာ္ေခၚ ေနၾကေသာ တစ္မတ္သားတို႕ အလယ္၊ အမဲ႐ိုးကိုက္ကာ ငပိစား တိုက္ရေသာ ျမန္မာ့ တပ္မေတာ္ဟု ေဖ့ဘုတ္ေပၚတက္ ၾကံုးဝါးေနတတ္ေသာ အဆဲ သခင္ ဖင္ပိတ္ျငင္းႏိုင္ၾကေသာ ေခြးေပါက္စေလးမ်ားပါ မက်န္ ရေစသတည္း။

လႊတ္ေတာ္ အတြင္းရွိ အြတ္ကထ ၾကီးႏွင့္ တကြ လက္ညိဳးေထာင္ ေခါင္းညိတ္ ေဘာင္းဘီဝတ္ ေဘာင္းဘီခၩတ္္ ဖင္တုံးလုံး အမတ္မင္းမ်ားပါ မက်န္ ရေစသတည္း။

အေမစုႏွင့္ တကြ သားသမီးမ်ား၊ ဒီမိုသာကူး အူႏုကၩဲခတ္ ႏွင့္အတူ ရွစ္ပူး မ်ိဳးဆက္မ်ားပါ မက်န္ ရေစသတည္း။

ယခု လက္ရွိ သံမဒၾကီး မိဘျပည္သူ ဦးေသးစိမ္ႏွင့္ တကြ ေတာ္ေလးဝ ဝင္ တနပ္စား ဝံၾကီး၊ ဖေယာင္းတိုင္ ဝံၾကီးတို႕ အမႉးျပဳေသာ ၾကံ့ဖြတ္ ဝံၾကီး၊ ဝံေလး မ်ားပါ မက်န္ ေဖ့ဘုတ္ဝံၾကီး ဝူး ရဲထုဋ္ မွတဆင့္ ရေစသတည္း။

ကြကိုယ္ ျပန္ေပးထားေသာ စတုထၱ မ႑ိဳင္ ထိုင္ကုန္း ထုံးကိုင္ မီဒီယာ၊ ေလဖန္းဒန္းစီး မီဒီယာ၊ မီးေလာင္ရာ ဓာတ္ဆီေလာင္း မီဒီယာ၊ ေဖ့ဘုတ္ေပၚတတ္ သတင္း လိုက္သလိုလိုႏွင့္ တင္သမွ် ကဗ်ာ၊သတင္း ဓာတ္ပုံမ်ားကို ခပ္တည္တည္ႏွင့္ ခိုးခ်ျပီး အလီဘာဘာ ၏ ခိုးနည္းေလးဆယ္ကို တဖက္ကမ္းခတ္ တတ္ေျမာက္ထားေသာ ငတက္ျပား မီဒီယာ အေပါင္းတို႕ လည္း အုံးအုံးျကြတ္ၾကြတ္ ရေစသတည္း။

ငါသည္ လည္း အလႉေရစက္ လက္ႏွင့္ မကြာ ဤသို႕ ပက္ပက္စက္စက္ လႉဒန္း ရေသာ အက်ိဳးအား ေၾကာင့္ ေစာ္ၾကည္၊ ထီေပါက္၊ သက္ရွည္၊ က်န္းမာ၊ အလုပ္မလုပ္ပဲ ပိုက္ဆံဝင္၊ ေဖ့ဘုတ္ေပၚ ဘာပဲ တင္တင္ လိုက္ခ္ မ်ားမ်ား ရေစလိုပါ၏။

အႏွီ ငါ ေရးထိုးအပ္ေသာ ေဖ့ဘုတ္ ေက်ာက္စာကို ဣသာ မစၥရိယစိတ္ထား ရွိကာ မနာလုိ မရူဆိတ္ အခံျဖင့္ ေအာက္က ကြန္မန္႕ေဘာက္တြင္ ဆဲဆိုအံ့။ အျမင္မတူေသာ ေကာမန္႕မ်ားျဖင့္ ဖင္ပိတ္ျငင္းအံ့။ ထို အၾကင္သူသည္ ယခု ဘြမွစ၍ ဘြ ဆက္တိုင္း ဆက္တိုင္း ေဖ့ဘုတ္ေပၚတြင္ ပို႕စ္မ်ား ရွယ္ျခင္း၊ ေရးျခင္း၊ မက္ေစ့ပို႕ျခင္း၊ ဖရန္႕ရီကြတ္ အသစ္ပို႕ျခင္း အစရွိသည္မ်ား အျပီးတိုင္ ပိတ္၍၊ အပ်ိဳၾကီး ၊ လူပ်ိဳၾကီးမ်ားျဖစ္ကာ ငွက္ေပ်ာတုံးဖက္၍ ေရွာရပါေစသား။

ပုံ/
အတီး(ဝါးလုံးရွည္)

ႏို႕ထိန္း ေရြးပြဲ

ကုန္းေဘာင္ ပေဒသရာဇ္ေခတ္က ဘုရင့္သားေတာ္၊သမီးေတာ္မ်ားအား အငွါးႏို႕ခ်ိဳ႕တိုက္ေကြၽးၾကပုံကို လက္လွမ္းမွီသေလာက္ ျပန္တင္ျပလိုက္ရပါသည္။

ရွင္ဘုရင္ေတြရဲ့ မိဖုရားၾကီးမ်ားဟာ ပတၱျမား ေရႊၾကဳပ္ ႏွုတ္ငုံေတာ္ သည္ စတင္ ထျကြ(ကိုယ္ဝန္ရွိ)လာသည္ႏွင့္ တျပိဳင္နက္ ႏို႕ထိန္း ( နာနီ)ေရြးပြဲကို အခမ္းအနားႏွင့္ စတင္ေရြးခ်ယ္ၾကတတ္ပါသည္။ ရွင္ဘုရင္ရဲ့ သားသမီးေတြကို ႏို႕တိုက္ ထိန္းေက်ာင္း ရမဲ့ လူဆိုေတာ့ ေတာ္ရုံတန္ရုံ အရည္အခ်င္းမ်ိဳးနဲ႕လဲ မရႏိုင္ပါဘူး။ ပထမဆုံးနဲ႕အေရးၾကီးဆုံး အခ်က္ကေတာ့ ႏို႕တိုက္လက္စ သုံးလသား မိခင္ျဖစ္ရပါမယ္။ က်န္းမာေရး ေကာင္းမြန္ျပီး သန္႕ရွင္းရမယ္။ ကိုယ္ဟန္ အေနအထား ဝဝဖိုင့္ဖိုင့္ ရွိရပါမယ္။(သားေတာ္ သမီးေတာ္ေလးေတြ ႏို႕စို႕ရင္ ဇိမ္ရွိေအာင္လို႕ပါ။) အခုေခတ္ ေမာ္ဒယ္မ်ားလို အ႐ိုးပေဒသာ ျဖစ္ေနရင္ေတာ့ တခါတည္းသာ လွည့္ျပန္ေပေလေတာ့။ အလြန္အရပ္ရွည္ေသာ မိန္းမ၊ အလြန္ အရပ္ပုေသာ မိန္းမ၊သားျမတ္ရွည္ ေသာမိန္းမ၊ အသား အလြန္မည္းေသာ မိန္းမ၊အသား အလြန္ျဖဴေသာ မိန္းမ၊ ေခ်ာင္းဆိုး ေသာမိန္းမ စသည္တို႕ကိုလည္းပယ္ ပါတယ္။

သင္ဟာ ဒီအခ်က္မ်ားနဲ႕ လြတ္ကင္းျပီး သတ္မွတ္ခ်က္မ်ားနဲ႕ ျပည့္စုံမယ္ဆိုရင္ေတာ့ျဖင့္ ႏို႕ထိန္းေရြးပြဲကိုဝင္ေရာက္ ယွဥ္ျပိဳင္လို႕ ရႏိုင္ပါျပီ၊ မ်ားေသာအားျဖင့္ေတာ့ ႏို႕ထိန္း ေရြးပြဲကို ဒိုင္အျဖစ္ ၾကီးၾကပ္ရသူေတြဟာ အသက္အရြယ္ ၾကီးရင့္ျပီး အေတြ႕အၾကံုမ်ားသူ အထိန္းေတာ္ၾကီးမ်ားျဖစ္ေလ့ရွိၾကပါတယ္။ သတ္မွတ္ထားတဲ့ အခ်ိန္ေရာက္ျပီဆိုတာနဲ႕ ႏို႕ထိန္း ျပိဳင္ပြဲ ဝင္သူေတြဟာ မတ္တပ္ရပ္ တန္းစီျပီး ေတာ့ လက္ေတြ႕ ပရက္တီကယ္ အင္တာဗ်ဴးကို ရင္တထိတ္ထိတ္နဲ႕ေစာင့္ဆိုင္းေနၾကရပါတယ္။ ဘာျဖစ္လို႕လဲ ဆိုေတာ့ သာမန္ အရပ္သားေတြ အဖို႕ ႏို႕ထိန္းဆိုတဲ့ ဂုဏ္ပုဒ္ဟာ အေတာ္အတန္ မက္ေလာက္စရာ ရာထူးအလုပ္အကိုင္ျဖစ္တာကိုး။လစဥ္ လစာေတာ္အျပင္ ဆုေတာ္ လာဒ္ေတာ္ ေဘာက္ဆူးေတြလဲ ခဏခဏ ရတတ္ၾကတာ။ ဒီၾကားထဲမွာ ကိုယ္ႏို႕တိုက္လာတဲ့ ကေလးေတြက ဘုရင္၊မိဘုရားေတြ ျဖစ္လာရင္ေတာ့ စိုင္ေကာ္လို႕ ခ်ံုေပၚေရာက္ဆိုသလို ႏို႕မယ္ေတာ္ဆိုျပီး တေဆာင္တေယာင္နဲ႕ တခမ္းတနားေနၾကရမွာ မဟုတ္လား?

ကဲ ႏို႕တိုက္မယ္ေတာ္ ေရြးနည္းကိုေျပာလိုက္ၾကရေအာင္။ သတ္မွတ္ထားတဲ့ အခ်ိန္ၾကျပီ ဆိုတာနဲ႕ အပ်ိဳေတာ္ ခပ္ငယ္ငယ္ေလးတစ္ဦးဟာ ေရထည့္ထားတဲ့ ေရႊဖလား နဲ႕ ေရာက္လာျပီး ဝင္ေရာက္ယွဥ္ျပိဳင္မဲ့ အမ်ိဳးသမီးရဲ့ ႏို႕ရည္ကို ေရႊဖလားထဲကို ညွစ္ခ်ၾကည့္လိုက္ပါတယ္။ ျပီးေနာက္ ေရႊဖလားထဲက အေျခအေနကို ၾကည့္ ႏို႕အမ်ိဳးအစားခြဲျခားျပီးေနာက္မွ ႏို႕ထိန္းမယ္ေတာ္မ်ားကို စတင္ေရြးခ်ယ္ပါေတာ့တယ္။

"ႏို႕ ကပ္ေစးနည္း"
ေရႊဖလားထဲကို ညွစ္ခ်လိုက္တဲ့ ႏို႕ရည္ဟာ ေကာင္းစြာ မက်ပဲ တစ္စက္ႏွစ္စက္ေလာက္သာ အိမ္တံစက္ျမိတ္မွ မိုးေရ ေလးေတြ က်သလိုမ်ိဳး က်ရင္ေတာ့ ပယ္ပါတယ္။ ဒါဟာ ႏို႕ကပ္ေစးနည္းပါတဲ့။ ဟုတ္တယ္ေလ၊ ဒါမ်ိဳးဆိုရင္ေတာ့ သားေတာ္သမီးေတာ္ေလးမွာ အာဟာရ မရႏိုင္ပဲ သေရာၾကီးခိုင္ရခ်ည္ရဲ့။ ဒါမ်ိဳးကိုေတာ့ ပယ္ပါတယ္။

"ႏို႕ငန္းေတာ္က်ား"
ေရႊဖလားထဲကို ညွစ္ခ်လိုက္တဲ့ ႏို႕ရည္ ႏို႕တန္းဟာ ေကာင္းစြာ ထြက္ရွိေသာ္လည္း ဖလားထဲရွိ ေရထဲ၌ ေကြ႕ေကာက္ ေဝ့ဝိုက္ စြာေျမႊတစ္ေကာင္ ေရကူးသြားသလိုျဖစ္ရင္ေတာ့ ပယ္ပါတယ္။ႏို႕ငန္းေတာ္က်ားပါတဲ့၊ ဒီလိုႏို႕မ်ိဳးက ကေလးေတြက မတိုက္သင့္ဘူးေပါ့ကြယ္။

"ႏို႕တန္းက်"
ေရႊဖလားထဲကို ညွစ္ခ်လိုက္တဲ့ ႏို႕ရည္ ႏို႕တန္းဟာ ေကာင္းေကာင္းလည္းထြက္မယ္။ ဖလားထဲမွာ ရွိတဲ့ ေရထဲကို ေရကူးခ်န္ပီယံတစ္ေယာက္ ေရထဲကို ဒိုင္ဗင္ထိုးခ်လိုက္သလိုမ်ိဳး စြတ္ခနဲ စိုက္စိုက္မတ္မတ္ ဝင္သြားျပီ ဆိုရင္ေတာ့ ဒါဟာ ႏို႕တန္းက်ပါတဲ့။ ဒီလို ႏို႕ အမ်ိဳးအစား မွသာလွ်င္ ကမ႓ာ့အေကာင္းဆုံး ႏို႕ အမ်ိဳးအစား စာရင္းဝင္ျပီး သားေတာ္၊သမီးေတာ္ေလးေတြကို တိုက္ဖို႕ ႏို႕ထိန္းမယ္ေတာ္ အျဖစ္ တင္းျပည့္က်ပ္ျပည့္ အေရြးခံရပါေတာ့ သတဲ့ကြယ္။

အတီး (ဝါးလုံးရွည္)

၁၈၂၄ ခုႏွစ္မွ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေျမပုံ

မုန္းတီးေရး မီဒီယာ၊ ေသြးထိုး လႉံ့ေဆာ္မႉႏွင့္ ဦးေဆာင္ခဲ့သူတို႕၏ နိဂုံး

Photo Credit: Internet

၁၉၉၄ခုႏွစ္ ရဝမ္ဒါ လူမ်ိဳးတုန္း သတ္ျဖတ္မႉၾကီး အျပီးမွာေတာ့ သတ္ျဖတ္မႈတြက္ အဓိကတာဝန္ရွိသူေတြကို ႏိုင္ငံတကာတရား႐ုံးမွ တရားစြဲဆိုခဲ့ရာမွာ ထူးျခားခ်က္အေနနဲ႕ "ဟဆန္ဂီဇီ"၊ "ဂ်င္း ေဘာ့စကို" နဲ႕ "ဖာဒီနန္ နဟီမားနား" လို႕ အမည္ရတဲ့ နာမည္ၾကီး မီဒီယာ သမားသုံးေယာက္လဲ ပါဝင္ပါတယ္။

၁၉၉၀ခုႏွစ္ အေစာပိုင္းမွာပဲ ရဝမ္ဒါဘာသာ စကားနဲ႕”ႏိုးထၾကေလာ့”ဟု အဓိပၸာယ္ရျပီး “ကန္ဂူရ(Kangura)” ဆိုတဲ့ ဂ်ာနယ္တေစာင္ကို "ဟဆန္ဂီဇီ" (၂၀၀၃ခုႏွစ္တြင္ ႏိုင္ငံတကာ တရားရုံးမွ တသက္တကြၽန္းအမိန္႕က်ျပီး ယခု မာလီႏိုင္ငံ အက်ဥ္းေထာင္တြင္ အျပစ္ဒဏ္ကို ခံစားလွ်က္ရွိသူ) ဆိုတဲ့ အစြန္းေရာက္ ဟူတူအမ်ိဳးသားတစ္ေယာက္က စတင္တည္ေထာင္ခဲ့ပါတယ္။ အေရးအခင္းကာလ အတြင္းမွာလဲ ကန္ဂူရဂ်ာနယ္ဟာ ဟူတူေတြအေပၚ လြန္ကဲတဲ့ မ်ိဳးခ်စ္စိတ္ဓာတ္ျပင္းထန္လာေအာင္ တိုက္တြန္းျပီး တြတ္စီေတြအေပၚမွာ သနားၾကင္နာဖို႕မလိုေၾကာင္းကို မွန္မွန္တင္ဆက္ေပးေနပါေတာ့တယ္။ ဒါ့အျပင္ ရဝမ္ဒါအစိုးရပိုင္ ေရဒီယိုႏွစ္ခုဟာ အေရးအခင္းကာလအတြင္း အသံလႊင့္တဲ့ေနရာမွာ တြက္စီလူမ်ဳိးေတြဟာ ရဝမ္ဒါႏုိင္ငံမွာ၊ ပိုးဟပ္မ်ားလို အသံုးမဝင္ဘဲ ဆိုးက်ဳိးကိုသာ ေပးတာမို႔သတ္ျဖတ္ပစ္ဖို႔လိုေၾကာင္း ဝါဒျဖန္႔ခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲသလို ေရဒီယိုကေန လံႈ႕ေဆာ္အၿပီး နာရီပုိင္းအတြင္းမွာ တြတ္စီလူမ်ဳိးမ်ား စတင္အသတ္ခံရပါေတာ့တယ္။ ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ ေနာက္ဆက္တြဲ ရလဒ္ကေတာ့ သိပ္ျပီးမေကာင္းလွပါဘူး။ ယခုလက္ရွိ ေရဒီယိုအစီအစဥ္ႏွစ္ခုက တာဝန္ရွိသူေတြဟာ တသက္တကြၽန္းျပစ္ဒဏ္ကို ကန္ဂူရဂ်ာနယ္တိုက္ပိုင္ရွင္နဲ႕ အတူခံစားေနရပါတယ္။

"ဖာဒီနန္ နဟီမားနား" ကေတာ့ Radio Télévision Libre des Mille Collines ကိုတည္ေထာင္သူ တစ္ဦးျဖစ္ကာ ျပင္သစ္ ဒီးဒေရာ့ ယူနီဗာစီတီ ထြက္ ပညာတတ္တစ္ဦးလည္းျဖစ္သည္။ ထို႕ျပင္ စာေရးဆရာႏွင့္ သမိုင္းပညာရွင္တစ္ဦးလည္းျဖစ္ကာ ရဝမ္ဒါ သမိုင္းႏွင့္ ပတ္သတ္၍ အျငင္းပြါးဖြယ္ စာအုပ္စာတမ္းမ်ားစြာကို ျပဳစုေရးသားခဲ့သူတစ္ေယာက္လည္းျဖစ္သည္။ အေရး အခင္း ကာလ အတြင္း သူတည္ေထာင္ခဲ့ေသာ ေရဒီယိုမွ မဟုတ္မမွန္ေသာ သတင္းမ်ားႏွင့္ အမုန္းတရားမ်ားကို ေလလိႈင္းမွ တဆင့္ လႈံ့ေဆာ္ခဲ့ေသာေၾကာင့္ ႏိုင္ငံတကာခုံရုံး၌ တစ္သက္တကြၽန္း ျပစ္ဒါဏ္ကိုခံစားခဲ့ရသည္။ သို႕ေသာ္လည္း သူ၏ အယူခံဝင္မႉေၾကာင့္ တစ္သက္တကြၽန္း ျပစ္ဒါဏ္မွ အႏွစ္ ၃၀ သို႕ ေျပာင္းလဲ ေလွ်ာ့ေပါ့ေပးကာ ယေန႕ထိတိုင္ေအာင္ မာလီ ႏိုင္ငံရွိ အက်ဥ္းေထာင္တစ္ခုတြင္ အျပစ္ဒါဏ္ကို ခံစားလ်က္ရွိေသးသည္။

"ဂ်င္း ေဘာ့စကို" ဟာလည္း Radio Télévision Libre des Mille Collines မွ တာဝန္ရွိသူတစ္ဦးျဖစ္ကာ မဟုတ္မမွန္ ဝါဒျဖန္႕မႉ မ်ားအတြက္ ေထာင္ဒါဏ္ ၃၅ ျပစ္ဒါဏ္ခ်မွတ္ခံရကာ ဘီနင္ ရီပတ္ဗလစ္ ႏိုင္ငံရွိ အက်ဥ္းေထာင္အတြင္း အျပစ္ဒါဏ္ကို ခံစားေနဆဲတြင္ပင္ဧျပီလ ၂၅ ရက္ ၂၀၁၀ ခုႏွစ္၌တြင္ပင္ အသည္းေရာင္ အသားဝါ စီပိုး ျဖင့္ ကြယ္လြန္သြားရရွာေလသည္။

အထက္ပါ လူမ်ား အားလုံး ကိုင္တြယ္ခဲ့ေသာ ဂ်ာနယ္၊ ေရဒီယို အစီအစဥ္ မ်ားမွာ ထို အခ်ိန္က ႐ိုးသားေသာ ျပည္သူမ်ားအတြင္း အမ်ဳိးသား၊ မ်ဳိးခ်စ္၊ ဝံသာႏု၊ စည္းလံုးညီၫြတ္ေရးဟူေသာ စကားလံုးမ်ားကို အသုံးျပဳျပီး မ်ိဳးခ်စ္စိတ္ဓာတ္ကို ပိုမိုျပင္းထန္ေအာင္ျပဳလုပ္ကာ မီဒီယာမ်ားမွတဆင့္ ထုတ္လႊင့္တင္ဆက္မႉေၾကာင့္ လူၾကိဳက္ အမ်ားဆုံး၊ေရပန္း အစားဆုံးႏွင့္ ေအာင္ျမင္မႉ မ်ား ျဖစ္ခဲ့ေသာ္လည္း အေရးအခင္းၾကီး ျပီးဆုံးသြားခ်ိန္မွာေတာ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ မေကာင္းမႉေၾကာင့္ အထက္မွာ တင္ျပခဲ့သည္႕ အတိုင္း လူ႕ဘဝ ၏ေနဝင္ခ်ိန္မ်ားကို သံတိုင္မ်ားေနာက္တြင္ လူမသိ၊သူမသိ ကုန္ဆုံးသြားခဲ့ရေလသည္။

တူညီေသာ အခ်က္မ်ားမွာကား ၄င္းတို႕ မုန္းတီးခဲ့သည့္လူမ်ားအား ဘာသာကြဲဒိ႒ိမ်ား၊ အ႐ိုင္းအစိုင္းမ်ား၊ ဥပေဒ ႏွင့္ မညီေသာ အမႉမ်ားကို ျပဴလုပ္ေလ့ရွိသူမ်ား ေအာက္တန္းစားလူမ်ဳိးမ်ား၊ ခြဲထြက္ေရးသမားမ်ား၊ ေသာင္းက်န္းသူအဖ်က္သမား၊ အၾကမ္းဖက္သမားမ်ား၊ ေဖာက္ျပန္ေရး သမားမ်ား၊ ယဥ္ေက်းမႉ ကို ဖ်က္ဆီးမည့္သူမ်ား စသည္ျဖင့္ တံဆိပ္အမ်ဳိးမ်ဳိးကပ္ၿပီး အလိုရွိသည့္ပစ္မွတ္ကို အမ်ားနဲ႕မတူသည့္ေနရာသို႕ေရာက္ေအာင္ အျခား ႏိုင္ငံသားမ်ားႏွင့္ မတူ ကြဲျပားေစရန္ၾကိဳတင္လုပ္ေဆာင္ေလ့ရွိၾကသည္။ ကိုယ့္အတြက္ကိုမူ ယဥ္ေက်းမႉ ျမင့္မားသူမ်ား၊ ျမင့္ျမတ္ေသာလူမ်ဳိးမ်ား၊ မဟုတ္မခံ စိတ္ရွိသူမ်ား၊ သူရဲေကာင္း စိတ္ဓာတ္ရွိသူမ်ား၊ အမ်ဳိးဘာသာသာသနာသန္႔ရွင္းတည္တံ့ေရးကို ေစာင့္ထိန္းသူမ်ား၊ တိုင္းျပည္ကို အဓိကေစာင့္ေရွာက္ေနရသူမ်ား၊ စသည္ျဖင့္ မိမိတို႔ကိုယ္မိမိ ျပန္သတ္မွတ္ၾကျခင္းပင္ျဖစ္သည္။

တနည္းဆိုရေသာ္ လူသားတိုင္းမွာ ပါရွိသည့္ အတၱ ဟူေသာ ခ်ိဳ႕ယြင္းခ်က္ကို နားလည္ထားၾကျပီး မိမိတို႕ ကိုယ္က်ိဳးႏွင့္ မုန္းတီးမႉမ်ား အတြက္ ျပည္သူမ်ားကို ခ်နင္း၍ အသုံးခ်သြားျခင္းပင္ျဖစ္သည္။ ထိုအတၱလြန္ကဲ ခ်ိဳ႕ယြင္းခ်က္သည္ နဂို ေမြးရာပါ ဉာဏ္ရည္ ဉာဏ္မျပည့္ မွီေသာေၾကာင့္ျဖစ္ႏိုင္သလို ၊ ကိုယ္ေမြးဖြားၾကီးျပင္းရာ ပတ္ဝန္းက်င္မွ ငါတေကာေကာသည့္ အယူအဆမ်ား ငယ္စဥ္မွ စ၍ ႏွစ္ရွည္လမ်ား တစတစ ႐ိုက္သြင္းခံထားျခင္း သို႕ လူတန္းစား တစ္ရပ္ကိုဦးတည္၍ ပတ္ဝန္းက်င္ႏွင့္ လိုက္ေလ်ာ ညီေထြ ျဖစ္စြာ မေနႏိုင္ေစရင္ Brain wash လုပ္ခံထားရျခင္း (သို႕) မိႈင္းတိုက္ခံထားရျခင္းမ်ိဳးလည္းျဖစ္ႏိုင္ပါသည္။

တိုးတက္ရန္ လမ္းစျပဳေနျပီျဖစ္ေသာ ျမန္မာလူ႔အဖဲြ႕အစည္းတြင္ ေစတနာအစစ္အမွန္ရွိလွ်င္ ေျမယာ အျငင္းပြါးမႉ ျပႆနာမ်ား၊ အလုပ္လက္မဲ့ ႏွင့္ ေကာင္းမြန္ေသာ ပညာေရးစနစ္ႏွင့္ အလွမ္းေဝးေနေသးျခင္း တို႕ကဲ့သို႕ေသာ အေရးတႀကီးလုပ္စရာ ျပႆနာ အမ်ားအျပားရွိေနပါေသးသည္။ လူမႈေရး ဘာသာေရးခဲြျခားမႈမ်ားက ညီညြတ္ေရးႏွင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ၿဖိဳခဲြသည့္အတြက္ ဦးေဆာင္သူမ်ား၏ ရည္ရြယ္ခ်က္မွာ ျမန္မာျပည္သူမ်ား၏ ေကာင္းက်ိဳးကိုမလိုလားပဲ ဆိုးရြားေသာ အေျခအေနကိုသာလွ်င္ဦးတည္သြားေစႏိုင္ေၾကာင္း ထင္ထင္ရွားရွားျမင္ေတြ႕ႏိုင္သလို ထို႕ ဦးေဆာင္သူမ်ား၏ နိဂုံးဟာ လည္း သိပ္မေကာင္းလွေၾကာင္းကို ထင္ထင္ရွားရွားျမင္ေတြ႕ႏိုင္ပါသည္ဟု တင္ျပလိုက္ရပါသည္ခင္မ်ာ။

ဆက္စပ္ပို႔စ္ ဖတ္ရွဳရန္=> ၁၉၉၄ ခုႏွစ္ အာဖရိကတိုက္ ရဝမ္ဒါႏိုင္ငံမွ လူမ်ိဳးတုန္းသတ္ျဖတ္မွဳ

အတီး (ဝါးလုံးရွည္)

ကိုျမတ္သိန္းထြန္း ဆီသို႔ ျပန္ၾကားခ်က္ (ဘဂၤလီမ်ားႏွင့္ ျမန္မာလူ႔အဖြဲ႔အစည္း အပိုင္း၁၀(က))

ထင္ေတာင္မထင္ထားပါဘူး၊ တကယ္ပါ။ ကိုျမတ္သိန္းထြန္းကိုယ္တိုင္ေရးထားတာမွဟုတ္ရဲ့လားေတာင္ သံသယျဖစ္မိပါတယ္။

ကိုျမတ္သိန္းထြန္းရဲ့ သမိုင္းေၾကာင္းဆိုင္ရာေခ်ပခ်က္ေတြကို ေတာက္ေလွ်ာက္ဖတ္လာလိုက္တာ အခုေနာက္ပိုင္း ကိုျမတ္သိန္းထြန္းရဲ့ ျပန္ၾကားခ်က္ေတြဟာ သမိုင္းနဲ႕ မတူပဲ ပိုျပီး စိတ္ကူးယဥ္ဆန္လာတယ္လို႕ထင္ပါတယ္။ အစပိုင္း ေရးတဲ့ ပို႕စ္ေတြမွာေတာ့ ကိုျမတ္သိန္းထြန္းရဲ့ ေခ်ပခ်က္ေတြဟာ အေထာက္အထား စုံလင္စြာနဲ႕ သမိုင္းအျမင္ကို မတူညီတဲ့ ႐ႉေထာင့္ေတြမွ ဖတ္႐ႉခဲ့ရလို႕ ကြၽန္ေတာ္ဟာ ကိုျမတ္သိန္းထြန္းရဲ့ စာဖတ္ ပရိသတ္တစ္ေယာက္ျဖစ္ခဲ့ေပမဲ့ အခုေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ ဘာ အေထာက္အထားမွမတင္ျပေတာ့ပဲသမိုင္းအျဖစ္အပ်က္ေတြကို လူတစ္ေယာက္က စိတ္ကူး ကြန္႕ျမဴးျပီး ေရးသားထားတာကို ဖတ္ေနရပါတယ္။

ကိုရဲရင့္ သစၥာ ေနရာမွာ ကြၽန္ေတာ္သာဆိုရင္ေတာ့ အေထာက္အထား မယ္မယ္ရရမပါရွိတဲ့ပါတဲ့ စာတစ္ပုဒ္ကို အဖတ္လုပ္ျပီး အေၾကာင္းျပန္ခ်င္မွာေတာင္မဟုတ္ပါ။

အခု ကိုျမတ္သိန္းထြန္း ေရးသားထားသည္႔ ဘဂၤလီမ်ားႏွင့္ ျမန္မာလူ႔အဖြဲ႔အစည္း အပိုင္း၁၀(က) မွာ ပါရွိသည့္ သမိုင္းအေထာက္အထားဆိုလို႕ ရခိုင္မင္းသမီး ဧခ်င္းတစ္ပုဒ္သာပါတာကိုေတြ႕ရသည္။

"ဧခ်င္းဆိုတာက အားလုံးသိၾကတဲ့အတိုင္းပါပဲ မင္းသမီး၊ မင္းသားငယ္မ်ားအား ဧယင္ေတာ္ မဂၤလာက်င္းပသည့္ အခါမ်ားတြင္ ပုခက္တြင္း၌သိပ္၍ ပုခက္ကိုလႊဲရင္း သီဆိုက်ဴးရင့္ ေခ်ာ့ေမာ့ရေသာ ကဗ်ာျဖစ္၍ ဂီတ အမ်ိဳးအစား သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ ပင္ျဖစ္သည္။ "

ကိုျမတ္သိန္းထြန္း အေနနဲ႕ ေရွးေဟာင္းရခိုင္ရာဇဝင္ ေပစာေတြ အားလုံးကို ပယ္ျပီး ဒီလို ပုခက္လႊဲ သားေခ်ာ့ေတး တစ္ပုဒ္ကို တင္ျပကာ မူလ ေရွး ရခိုင္ရာဇဝင္ သမိုင္းကို ျငင္းဆန္ရဲတဲ့ စိတ္ကူးကိုေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ မစဥ္းစားရဲေလာက္ေအာင္ကို ျဖစ္မိပါတယ္။ သားေခ်ာ့ေတးဟာ စာေပ ယဥ္ေက်းမႉ၊ စကားလုံး ေဝါဟာရေတြရဲ့ သမိုင္းေၾကာင္းကို ေကာင္းေကာင္းၾကီးေဖာ္ျပႏိုင္ေပမဲ့ အဲဒီထဲကပါတဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြကို ရာဇဝင္ အေထာက္အထားအေနနဲ႕ မွတ္ယူဖို႕ကေတာ့ သမိုင္းပညာရွင္ေတြအေနနဲ႕ လက္ခံလို႕ မရႏိုင္ပါဘူး။ သားေခ်ာ့ေတးနဲ႕ ရာဇဝင္က်မ္း တစ္ေစာင္ဟာ ဘယ္ဟာက ခိုင္မာ တိက်ႏိုင္သလဲဆိုတာ အသိဉာဏ္ ပုံမွန္ရွိတဲ့ လူတစ္ေယာက္ေတာင္ စဥ္းစားမိႏိုင္ပါတယ္။ ေရွးေခတ္က ေရွးရခိုင္ဘုရင္ေတြ ဟာ ဘဂၤလီကုလားေတြဆီက စစ္ကူ မယူခဲ့ဘူးဆိုတာကို အေၾကာင္းျပခ်င္ယုံသက္သက္နဲ႕ေတာ့ ဒီသားေခ်ာ့ေတးတစ္ပုဒ္နဲ႕ ေရွးရခိုင္ရာဇဝင္ကို ဘယ္လိုမွ ေခ်ပလို႕မရႏိုင္သလို ျပဳစုတဲ့ ရခိုင္ရာဇဝင္ဆရာ ေတြဟာ ရာဇဝင္ဆရာမျဖစ္ထိုက္တဲ့ အရည္အခ်င္း မရွိလို႕ ရခိုင္ရာဇဝင္က်မ္း အကုန္လုံးကို ပယ္ခ်လို႕လဲ မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး။ (ဘာျဖစ္လို႕လဲ ဆိုေတာ့ ရာဇဝင္က်မ္းေတြက သိပ္မွမရွိတာ။ ရွိတဲ့ဟာေလးကို ပယ္ခ်လိုက္ရင္ ေနာက္ပိုင္း ကိုးကားစရာမရွိေတာ့လို႕)

တကယ္႕တကယ္တမ္းမွာေတာ့ ေရွးေဟာင္း ရခိုင္ဘုရင္ေတြဟာ ဘဂၤလီကုလားေတြဆီက စစ္ကူယူခဲ့တာပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ မယူခဲ့တာပဲျဖစ္ျဖစ္ အဲဒီ ကိစၥၾကီးက ဘာမွ ရွက္စရာမဟုတ္သလို ေက်းဇူးတင္စရာလဲမလိုပါ။ ဘာျဖစ္လို႕လဲ ဆိုေတာ့ အဲဒီေခတ္ အခါက အင္အားၾကီးသူက အႏိုင္ရတတ္တဲ့ လွ်င္သူစား စတမ္း ပေဒသရာဇ္ ေခတ္ျဖစ္ေနလို႕ပါပဲ။

အနီးစပ္ဆုံး ဥပမာ အေနနဲ႕ျပရရင္ သမိုင္းတစ္ေလွ်ာက္လုံးမွာ ျမန္မာေတြ မြန္ေတြဟာ အင္အားနည္းေနတဲ့ အခ်ိန္မ်ိဳးမွာ အိမ္နီးခ်င္း ယိုးဒယားေတြကို လက္ေဆာင္ပဏၰာဆက္၊ သမီးကညာ ပို႕ရင္း အျပိဳင္ အဆိုင္ သမီး ေယာက္ဖ သားမက္နဲ႕ ေယာကၡမ ေျပးေတာ္ၾကေပမဲ့လည္း အခ်င္းခ်င္းညီညႊတ္ျပီး အားေကာင္းလာတဲ့ အခ်ိန္က်ရင္ေတာ့ ယိုးဒယားထိ တကူးတက သြားျပီး စြာတတ္ၾကတာ ပါပဲ။ ယိုးဒယားဘက္မွလည္း အခါအခြင့္သာရင္ ျမန္မာနယ္ေတြကို တက္တက္သိမ္းေနခဲ့ဖူးတာပါပဲ။(မဂဒူးမင္းေနာက္ပိုင္း မြန္မင္းေတြဟာ ဒါေၾကာင့္ မြန္ေသြးတစ္ဝက္ ယိုးဒယားေသြးတစ္ဝက္ေတာင္ျဖစ္ေနပါျပီ)ဒါေတြဟာ သမိုင္းအမွန္ေတြျဖစ္လို႕ လက္ခံရမွာပါပဲ။ ေရွးရခိုင္ေတြဟာ ဘဂၤလီေတြဆီက စစ္ကူယူခဲ့ဘူးျပီး ေနာက္ပိုင္းက်ေတာ့ ဘဂၤါ ၁၂ျမိဳ႕ကို ျပန္သိမ္းခဲ့လို႕ ရခိုင္လူမ်ိဳးေတြဟာ ေက်းဇူးကန္းတဲ့လူမ်ိဳးေတြျဖစ္တယ္လို႕ မယူဆႏိုင္ပါ။

အခ်ဳပ္အားျဖင့္ ေျပာရရင္ေတာ့ သမိုင္းကြက္လပ္တစ္ခုကို ျဖည့္ဖို႕ရာမွာ ခိုင္လုံအေထာက္အထားမရွိပဲ မိမိအထင္ အျမင္ စိတ္ကူးသက္သက္ၾကီးနဲ႕ ဝင္ေရာက္ျဖည့္ေပးလို႕မရႏိုင္ပါ။ဘာျဖစ္လို႕လဲဆိုေတာ့ အဲဒီ ေခတ္က ႏိုင္ငံေရးစနစ္၊ လူမႉေရး စနစ္ အျပင္ လူေတြရဲ့ စဥ္းစားေတြးေခၚပုံေတြဟာ ယခုလက္ရွိ ေခတ္ လူေတြရဲ့ ဦးေႏွာက္နဲ႕ စဥ္းစားေတြ႕ေခၚပုံေတြဟာ မတူလို႕ပါပဲ။ ဒီလိုကြက္လပ္ေတြကို ျဖည့္ခ်င္ရင္ေတာ့ ဒီထက္ပိုျပီး စနစ္တက်နဲ႕ က်ယ္က်ယ္ျပန္႕ျပန္႕ သုေတသန လုပ္သင့္ပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ ဘဂၤလီေတြ ဆီက စစ္ကူမယူခဲ့ဖူးလို႕ ျငင္းခ်င္တာေၾကာင့္ ရာဇဝင္စာေပေတြကို ျငင္းပယ္ျပီး သားေခ်ာ့ေတးတစ္ပုဒ္ကို တင္ျပရဲတဲ့ ကိုျမတ္သိန္းထြန္းရဲ့ အျဖစ္ဟာ ဒယ္အိုးထဲမွာပူလို႕ မီးပုံထဲခုန္ခ်တဲ့ အျဖစ္နဲ႕တူေနပါေၾကာင္း။

အပိုင္း(ခ) အတြက္ ထပ္မံေရးသားပါမည္။

အတီး (ဝါးလုံးရွည္)

ျမန္မာ့ ေႏြ႐ူး

ျမန္မာ့ ေႏြ႐ူး
ေက်ာက္႐ူးထကာ
မ်ိဳးခ်စ္သမိုင္းသစ္ ထုဆစ္ခ်င္မိ
သို႕ပါေသာ္ျငား
မလုပ္ မ႐ႈပ္ မျပဳတ္ သူမ်ား
ေပါမ်ားလွေသာ ျပည္ျမန္မာဝယ္
ဖြတ္မိေခ်ာင္းျဖစ္ ျမစ္မခ်မ္းသာ
လက္ေထာင္ ေခါင္းညိတ္
ဒါပဲ တတ္၏။

ခပ္တည္တည္ႏွင့္ ခုံရုံးလႊတ္ေတာ္ ဝင္အိပ္ေပ်ာ္ေသာ္
ေဒါင္းမင္းသမီး အၾကံ ပူးသတ္ရန္ႏွင့္
ေညာင္သီးလည္းစား ေလးသံလည္းစြင့္
ၾကိဳးစားပါျငား ျဖစ္မလာပဲ
ထမင္းငတ္၍ ဇာတ္ထဲဝင္
ႏွဲၾကီးတက္နင္း ေလ်ာ္ကိန္းဆိုက္ရ

မဆီမဆိုင္ အလီဘိုင္ ႏွင့္ ဘန္ဂါ ကုလား
မဲမဲျမင္ရာ ဝင္ဆဲပါမွ စိတ္ အလိုက်
အာဏာရွင္ေမ့ ထမင္းေမ့ ဟင္းေမ့
၉၆၉ သံ တစီစီညံ

ကုလားစာမွ ဆင္းသက္လာေသာ စာသည္ တို႕စာ
တိဗက္ပ်က္ မွ ဆင္းသက္လာေသာ စကားသည္ တို႕စကား
တို႕စာကို ခ်စ္ပါ၊
တို႕စကားကို ေလးစားပါ၊
တို႕ျပည္ကို ျမတ္ႏိုးပါ။

ကမၻာေျမ တုန္ဟီး
ပင္လယ္ေရေတြ ကုန္ေအာင္ေသာက္
ပလႅင္ေပၚက ေမ်ာက္ကေလး ဆင္းတယ္လို႕ေျပး
ဂ်ာေအး

အဲဒါမွ ဗုဒၶဝါဒ ကမ႓ာ့မဂၤလာေပ။

အတီး (ဝါးလုံးရွည္)
ဒမသက( ဒီမို သာကူးမ်ား ပါတီ)

ကိုယ္ခ်င္းစာတရား

Photo Credit: Internet

ကမ႓ာေပၚရွိ လူသားမ်ား ကိုးကြယ္သည့္ ဘာသာတိုင္းႏွင့္ အက်ံုးဝင္ျပီး ေလာက ဆက္ဆံေရးတြင္ အေရးၾကီးဆုံးေသာ အရာသည္ ကား အျခားမဟုတ္ လူလူခ်င္း ကိုယ္ခ်င္းစာတရား ပင္ျဖစ္သည္။ မိမိကိုးကြယ္သည့္ ဘာသာ အေပၚမည္မွ်ပင္ ကိုင္း႐ိႈင္းေစကာမူ၊ အဘယ္မွ်ပင္ ခ်စ္ျမတ္ႏိုး ၍ ၾကည္ညိဳေစကာမူ ကိုယ္ခ်င္းစာတရား မရွိေသာ လူသည္ အရြယ္အစား ၾကီးမားေသာ္လည္း အတြင္းတြင္ အဆီအႏွစ္ ဘာမွမရွိပဲ အတြင္းလိႈဏ္စားကာ အေျခမခိုင္ ေျခာက္ေသြ႕ေနသည့္ သစ္ပင္ၾကီးႏွင့္သာ တူေတာ့သည္။ အခန္႕မသင့္၍ ေလၾကမ္းၾကမ္း သို႕မဟုတ္ ရုတ္တရက္ ေဖာက္လြဲေဖာက္ျပန္ျဖစ္တတ္သည့္ ဥတုရာသီႏွင့္ ၾကံုရပါက အခ်ိန္မေရြးျပိဳလဲသြားႏိုင္သည္။ ထိုနည္းတူစြာပင္ ဘာသာတရားကိုင္း႐ိႈင္းေသာ္လည္း ထိုသူ၏ ဦးေႏွာက္ အသိဉာဏ္ထဲတြင္ ဘာသာတိုင္း၏ အေျခခံ သေဘာတရားျဖစ္သည့္ ကိုယ္ခ်င္းစာ တရား မရွိပါမူ အခ်ည္းႏွီးပင္ ျဖစ္သည္။ အခန္႕မသင့္၍ တစ္စုံတခုေသာ အေၾကာင္း အရာတစ္ခုကို အရင္းျပဳ၍ ဝါဒမိႈင္းတိုက္ျခင္းခံရပါမူ ဒုစ႐ိုက္ အၾကမ္းဖက္ သမားတစ္ဦး အျဖစ္ပင္ေျပာင္းလဲသြားႏိုင္သည္။ လူ သတၱဝါတိုင္းတြင္ ေတြ႕ရတတ္ေသာ အက်င့္တစ္ခုမွာ သကၠာယ ဒိ႒ိ ဟူေသာ ငါစြဲ အတၱ ရွိတတ္ၾကသည္သာ ျဖစ္၍ ငါ့လူမ်ိဳး၊ငါ့ႏိုင္ငံ၊ ငါ့ဘာသာ ဟူ၍ အဆုံးမွာေတာ့ ငါ ေကာင္းဖို႕တည္း ဟူေသာ ႐ႉေထာင့္မွ ၾကည့္တတ္ၾကသည္သာခ်ည္းျဖစ္၏။

ျပႆနာတစ္ခုကို ႐ႉျမင္သည့္ အခါတိုင္းတြင္ တရား မွ်တျခင္း ရွိမရွိ၊ သဘာဝ က်လား မက်လား ဆိုတာ အပထား လို႕ ဟ ဒီလိုဆိုရင္ေတာ့ ငါ့ အက်ိဳးယုတ္မွာပဲ ဟယ္ ဒီလိုဆိုရင္ေတာ့ျဖင့္ ငါ့ အက်ိဳးရွိလိမ့္မည္ ဟူေသာ အျမင္မ်ိဳးမ်ားျဖင့္ ျပဴလုပ္ဖန္တီး မိေသာ လူတို႕၏ လုပ္ရပ္မ်ားမွာ ထိုသူတို႕၏ ရည္ရြယ္ရာသို႕ မေရာက္တတ္ပဲ အလြဲလြဲ အေခ်ာ္ေခ်ာ္ႏွင့္ အရွက္တကြဲ အက်ိဳးနည္းျဖစ္ကာ ေနာက္ဆုံးတြင္ေတာ့ ေျမာင္းထဲသာ ေရာက္သြားတတ္သည္သာျဖစ္သည္။ ကြၽန္ေတာ္ ဆိုလိုသည္မွာ ကိုယ္ခ်င္းစာတရားထားတတ္ေသာသူသည္ ခ်မ္းသာေသာလူ၊ ဂုဏ္ရွိေသာသူ၊ အာဏာရွိေသာသူ စသည့္ လူမ်ားထက္ သာလြန္ျမင့္ျမတ္ေပသည္။

အတီး (ဝါးလုံးရွည္)