ကိုျမတ္သိန္းထြန္း ဆီသို႔ ျပန္ၾကားခ်က္ (ဘဂၤလီမ်ားႏွင့္ ျမန္မာလူ႔အဖြဲ႔အစည္း အပိုင္း၁၀(က))

ထင္ေတာင္မထင္ထားပါဘူး၊ တကယ္ပါ။ ကိုျမတ္သိန္းထြန္းကိုယ္တိုင္ေရးထားတာမွဟုတ္ရဲ့လားေတာင္ သံသယျဖစ္မိပါတယ္။

ကိုျမတ္သိန္းထြန္းရဲ့ သမိုင္းေၾကာင္းဆိုင္ရာေခ်ပခ်က္ေတြကို ေတာက္ေလွ်ာက္ဖတ္လာလိုက္တာ အခုေနာက္ပိုင္း ကိုျမတ္သိန္းထြန္းရဲ့ ျပန္ၾကားခ်က္ေတြဟာ သမိုင္းနဲ႕ မတူပဲ ပိုျပီး စိတ္ကူးယဥ္ဆန္လာတယ္လို႕ထင္ပါတယ္။ အစပိုင္း ေရးတဲ့ ပို႕စ္ေတြမွာေတာ့ ကိုျမတ္သိန္းထြန္းရဲ့ ေခ်ပခ်က္ေတြဟာ အေထာက္အထား စုံလင္စြာနဲ႕ သမိုင္းအျမင္ကို မတူညီတဲ့ ႐ႉေထာင့္ေတြမွ ဖတ္႐ႉခဲ့ရလို႕ ကြၽန္ေတာ္ဟာ ကိုျမတ္သိန္းထြန္းရဲ့ စာဖတ္ ပရိသတ္တစ္ေယာက္ျဖစ္ခဲ့ေပမဲ့ အခုေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ ဘာ အေထာက္အထားမွမတင္ျပေတာ့ပဲသမိုင္းအျဖစ္အပ်က္ေတြကို လူတစ္ေယာက္က စိတ္ကူး ကြန္႕ျမဴးျပီး ေရးသားထားတာကို ဖတ္ေနရပါတယ္။

ကိုရဲရင့္ သစၥာ ေနရာမွာ ကြၽန္ေတာ္သာဆိုရင္ေတာ့ အေထာက္အထား မယ္မယ္ရရမပါရွိတဲ့ပါတဲ့ စာတစ္ပုဒ္ကို အဖတ္လုပ္ျပီး အေၾကာင္းျပန္ခ်င္မွာေတာင္မဟုတ္ပါ။

အခု ကိုျမတ္သိန္းထြန္း ေရးသားထားသည္႔ ဘဂၤလီမ်ားႏွင့္ ျမန္မာလူ႔အဖြဲ႔အစည္း အပိုင္း၁၀(က) မွာ ပါရွိသည့္ သမိုင္းအေထာက္အထားဆိုလို႕ ရခိုင္မင္းသမီး ဧခ်င္းတစ္ပုဒ္သာပါတာကိုေတြ႕ရသည္။

"ဧခ်င္းဆိုတာက အားလုံးသိၾကတဲ့အတိုင္းပါပဲ မင္းသမီး၊ မင္းသားငယ္မ်ားအား ဧယင္ေတာ္ မဂၤလာက်င္းပသည့္ အခါမ်ားတြင္ ပုခက္တြင္း၌သိပ္၍ ပုခက္ကိုလႊဲရင္း သီဆိုက်ဴးရင့္ ေခ်ာ့ေမာ့ရေသာ ကဗ်ာျဖစ္၍ ဂီတ အမ်ိဳးအစား သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ ပင္ျဖစ္သည္။ "

ကိုျမတ္သိန္းထြန္း အေနနဲ႕ ေရွးေဟာင္းရခိုင္ရာဇဝင္ ေပစာေတြ အားလုံးကို ပယ္ျပီး ဒီလို ပုခက္လႊဲ သားေခ်ာ့ေတး တစ္ပုဒ္ကို တင္ျပကာ မူလ ေရွး ရခိုင္ရာဇဝင္ သမိုင္းကို ျငင္းဆန္ရဲတဲ့ စိတ္ကူးကိုေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ မစဥ္းစားရဲေလာက္ေအာင္ကို ျဖစ္မိပါတယ္။ သားေခ်ာ့ေတးဟာ စာေပ ယဥ္ေက်းမႉ၊ စကားလုံး ေဝါဟာရေတြရဲ့ သမိုင္းေၾကာင္းကို ေကာင္းေကာင္းၾကီးေဖာ္ျပႏိုင္ေပမဲ့ အဲဒီထဲကပါတဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြကို ရာဇဝင္ အေထာက္အထားအေနနဲ႕ မွတ္ယူဖို႕ကေတာ့ သမိုင္းပညာရွင္ေတြအေနနဲ႕ လက္ခံလို႕ မရႏိုင္ပါဘူး။ သားေခ်ာ့ေတးနဲ႕ ရာဇဝင္က်မ္း တစ္ေစာင္ဟာ ဘယ္ဟာက ခိုင္မာ တိက်ႏိုင္သလဲဆိုတာ အသိဉာဏ္ ပုံမွန္ရွိတဲ့ လူတစ္ေယာက္ေတာင္ စဥ္းစားမိႏိုင္ပါတယ္။ ေရွးေခတ္က ေရွးရခိုင္ဘုရင္ေတြ ဟာ ဘဂၤလီကုလားေတြဆီက စစ္ကူ မယူခဲ့ဘူးဆိုတာကို အေၾကာင္းျပခ်င္ယုံသက္သက္နဲ႕ေတာ့ ဒီသားေခ်ာ့ေတးတစ္ပုဒ္နဲ႕ ေရွးရခိုင္ရာဇဝင္ကို ဘယ္လိုမွ ေခ်ပလို႕မရႏိုင္သလို ျပဳစုတဲ့ ရခိုင္ရာဇဝင္ဆရာ ေတြဟာ ရာဇဝင္ဆရာမျဖစ္ထိုက္တဲ့ အရည္အခ်င္း မရွိလို႕ ရခိုင္ရာဇဝင္က်မ္း အကုန္လုံးကို ပယ္ခ်လို႕လဲ မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး။ (ဘာျဖစ္လို႕လဲ ဆိုေတာ့ ရာဇဝင္က်မ္းေတြက သိပ္မွမရွိတာ။ ရွိတဲ့ဟာေလးကို ပယ္ခ်လိုက္ရင္ ေနာက္ပိုင္း ကိုးကားစရာမရွိေတာ့လို႕)

တကယ္႕တကယ္တမ္းမွာေတာ့ ေရွးေဟာင္း ရခိုင္ဘုရင္ေတြဟာ ဘဂၤလီကုလားေတြဆီက စစ္ကူယူခဲ့တာပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ မယူခဲ့တာပဲျဖစ္ျဖစ္ အဲဒီ ကိစၥၾကီးက ဘာမွ ရွက္စရာမဟုတ္သလို ေက်းဇူးတင္စရာလဲမလိုပါ။ ဘာျဖစ္လို႕လဲ ဆိုေတာ့ အဲဒီေခတ္ အခါက အင္အားၾကီးသူက အႏိုင္ရတတ္တဲ့ လွ်င္သူစား စတမ္း ပေဒသရာဇ္ ေခတ္ျဖစ္ေနလို႕ပါပဲ။

အနီးစပ္ဆုံး ဥပမာ အေနနဲ႕ျပရရင္ သမိုင္းတစ္ေလွ်ာက္လုံးမွာ ျမန္မာေတြ မြန္ေတြဟာ အင္အားနည္းေနတဲ့ အခ်ိန္မ်ိဳးမွာ အိမ္နီးခ်င္း ယိုးဒယားေတြကို လက္ေဆာင္ပဏၰာဆက္၊ သမီးကညာ ပို႕ရင္း အျပိဳင္ အဆိုင္ သမီး ေယာက္ဖ သားမက္နဲ႕ ေယာကၡမ ေျပးေတာ္ၾကေပမဲ့လည္း အခ်င္းခ်င္းညီညႊတ္ျပီး အားေကာင္းလာတဲ့ အခ်ိန္က်ရင္ေတာ့ ယိုးဒယားထိ တကူးတက သြားျပီး စြာတတ္ၾကတာ ပါပဲ။ ယိုးဒယားဘက္မွလည္း အခါအခြင့္သာရင္ ျမန္မာနယ္ေတြကို တက္တက္သိမ္းေနခဲ့ဖူးတာပါပဲ။(မဂဒူးမင္းေနာက္ပိုင္း မြန္မင္းေတြဟာ ဒါေၾကာင့္ မြန္ေသြးတစ္ဝက္ ယိုးဒယားေသြးတစ္ဝက္ေတာင္ျဖစ္ေနပါျပီ)ဒါေတြဟာ သမိုင္းအမွန္ေတြျဖစ္လို႕ လက္ခံရမွာပါပဲ။ ေရွးရခိုင္ေတြဟာ ဘဂၤလီေတြဆီက စစ္ကူယူခဲ့ဘူးျပီး ေနာက္ပိုင္းက်ေတာ့ ဘဂၤါ ၁၂ျမိဳ႕ကို ျပန္သိမ္းခဲ့လို႕ ရခိုင္လူမ်ိဳးေတြဟာ ေက်းဇူးကန္းတဲ့လူမ်ိဳးေတြျဖစ္တယ္လို႕ မယူဆႏိုင္ပါ။

အခ်ဳပ္အားျဖင့္ ေျပာရရင္ေတာ့ သမိုင္းကြက္လပ္တစ္ခုကို ျဖည့္ဖို႕ရာမွာ ခိုင္လုံအေထာက္အထားမရွိပဲ မိမိအထင္ အျမင္ စိတ္ကူးသက္သက္ၾကီးနဲ႕ ဝင္ေရာက္ျဖည့္ေပးလို႕မရႏိုင္ပါ။ဘာျဖစ္လို႕လဲဆိုေတာ့ အဲဒီ ေခတ္က ႏိုင္ငံေရးစနစ္၊ လူမႉေရး စနစ္ အျပင္ လူေတြရဲ့ စဥ္းစားေတြးေခၚပုံေတြဟာ ယခုလက္ရွိ ေခတ္ လူေတြရဲ့ ဦးေႏွာက္နဲ႕ စဥ္းစားေတြ႕ေခၚပုံေတြဟာ မတူလို႕ပါပဲ။ ဒီလိုကြက္လပ္ေတြကို ျဖည့္ခ်င္ရင္ေတာ့ ဒီထက္ပိုျပီး စနစ္တက်နဲ႕ က်ယ္က်ယ္ျပန္႕ျပန္႕ သုေတသန လုပ္သင့္ပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ ဘဂၤလီေတြ ဆီက စစ္ကူမယူခဲ့ဖူးလို႕ ျငင္းခ်င္တာေၾကာင့္ ရာဇဝင္စာေပေတြကို ျငင္းပယ္ျပီး သားေခ်ာ့ေတးတစ္ပုဒ္ကို တင္ျပရဲတဲ့ ကိုျမတ္သိန္းထြန္းရဲ့ အျဖစ္ဟာ ဒယ္အိုးထဲမွာပူလို႕ မီးပုံထဲခုန္ခ်တဲ့ အျဖစ္နဲ႕တူေနပါေၾကာင္း။

အပိုင္း(ခ) အတြက္ ထပ္မံေရးသားပါမည္။

အတီး (ဝါးလုံးရွည္)